با توجه به اهمیت ساختار سرمایه و تاثیر تصمیمات مالی مدیران بر ارزش شرکتها، این تحقیق به بررسی مولفه های اصلی ساختار سرمایه می پردازد.این مولفه ها عبارتند از : ساختار دارایی ، سودآوری ، نقدینگی ، اندازه و فرصتهای رشد که در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار مورد بررسی قرار می گیرد.نتایج نشان می دهد که بین ساختار داراییها و فرصتهای رشد شرکت با ساختار سرمایه رابطه معناداری وجود ندارد ، اما بین مولفه های سودآوری ، نقدینگی و اندازه شرکت با ساختار سرمایه رابطه معکوس معناداری وجود دارد.

طی چهار دهه ی گذشته مطالعات متعددی در حوزه ساختار سرمایه صورت پذیرفته و مدلهای نظری متعددی در خصوص توصیف الگوی ساختار سرمایه شرکتها ارائه گردیده است. همچنین مطالعات تجربی فراوانی به منظور ارزیابی توانایی این مدل های نظری در توصیف رفتار تامین مالی شرکتها صورت پذیرفته است (چن ، ۲۰۰۴). اگرچه بخش مهمی از مطالعات انجام شده در خصوص ساختار سرمایه بر توصیف رفتار تامین مالی شرکتهای آمریکایی تمرکز داشته ولی طی چند سال گذشته مطالعات ساختار سرمایه جنبه بین المللی پیدا کرده و در کشورهای متعددی انجام پذیرفته است. تئوری نوین ساختار سرمایه اولین بار در سال ۱۹۵۸ پس از انتشار مقاله مشور مودیلیانی و میلر ارائه گردید و پس از آن محققین بسیاری در زمینه ساختار سرمایه تحقیق نمودند.طی چند دهه ی گذشته شماری از الگوها جهت تشریح نوسانهای نسبت بدهی در شرکتهای مختلف ارائه شده است و ازاواخر دهه ی ۱۹۷۰ دو تئوری توازی ایستا و تئوری سلسله مراتبی مطرح گردیده اند.

روش جریان وجوه نقد :

 یک نسبت بسیار مهم که در زمان برنامه ریزی ساختار سرمایه مورد بررسی قرار می گیرد نسبت خالص جریانات نقدی به هزینه های ثابت ( نسبت بازپرداخت اقساط وام ) است . این نسبت توان شرکت را در تعداد دفعات هزینه های ثابت تعهد شده نشان می دهد که هر چه این نسبت بزرگ تر باشد قدرت شرکت را در ایفای تعهدات هزینه های ثابت نشان داده و شرکت می تواند بدهی بیشتری متحمل شود – همچنین شرکتی که توان پرداخت  دهی پایینی دارد می تواند با استفاده از مدیریت نقدینگی قوی به شرط آنکه اولا جریانات نقدی ورودی سالانه شرکت نوسان زیادی نداشته باشد و دوما : احتمال اینکه شرکت نتواند تمامی تعهدات خود را در رابطه با هزینه های ثابت ایفا کند کم باشد از بدهی بیشتری استفاده کند .

۱۰ عادت مالی غلط در افراد کم درآمد

افراد در زندگی روزمره خود برای پولدار شدن روش خاص خودشان را دارند. بعضی‌ها از راه شانس ثروتمند می‌شوند؛ برخی دیگر ممکن است از طریق فعالیت و کار زیاد درآمدشان را افزایش دهند. معمولاً اشخاصی که همیشه ثروتمند هستند، نقاط مشترکی باهم دارند. با این‌حال، چه آنهایی که شانس داشته‌اند و چه آنهایی که از طریق کار زیاد پولدار شده‌اند، ممکن است به دلیل عادت‌های بد مالی نتوانند پول‌شان را حفظ کنند. اینکه چرا برخی افراد همیشه پولدار باقی می‌مانند و برخی دیگر همیشه دچارمشکل هستند سؤالی است که ممکن است ذهن همه‌ی ما را درگیرکند. برای پاسخ به این سؤال، محققان در یک مطالعه به مدت ۵ سال دو گروه از افراد ثروتمند و فقیر را با یکدیگر مقایسه کردند. منظور از افراد بی‌پول لزوماً قشر کم‌درآمد نیست، چه بسا افرادی که درآمد خوبی دارند ولی در مدیریت پول خود مهارت کافی ندارند و بنابراین همیشه جیب‌شان خالی است. نتایج مطالعه نشان داد بزرگترین تفاوت‌های ثروتمندان و فقرا به عادات رفتاری آنها مربوط است. بنابراین اگر می‌خواهید پولدار شوید، این مطلب را بخوانید و عادت‌ها و طرز تفکر افراد بی پول را ترک کنید.

۱- افرادکم درآمد تنها روی شانس و سرنوشت خود حساب باز می کنند.

فقط در موارد بسیارکمی می‌توان روی شانس و تقدیر اتکا کرد؛ مثل مواقعی که نمی‌دانید رنگ بلوز خود را سبز انتخاب کنید یا بنفش . اما هرگز نباید در مسائل بسیار مهم زندگی به این چیزها اعتقاد داشته باشید. افراد ثروتند معتقدند که مسیر زندگی‌شان را خودشان تعیین می‌کنند. در مقابل، ۹۰ درصد مردمی که بی‌پول هستند برای بدبختی و عواملی که نمی‌توانند آنها را کنترل کنند سرنوشت را سرزنش می‌کنند. این افراد برای بهبود رفاه‌شان ‌به‌جای آنکه پول‌شان را در راستای یادگیری و تحصیل خرج کنند، آن را برای پدیده‌های ماورایی و بخت‌آزمایی‌ها خرج می‌کنند.

۲- افراد کم درآمد از آشنایی با افراد جدید اجتناب می‌کنند.

بیش از ۶۵ درصد افراد ثروتمند عاشق آشنایی و برقراری ارتباط با افراد جدید هستند، درحالی‌که فقط ۱۱ درصد از افراد بی‌پول این‌گونه رفتار می‌کنند. بیشتر اشخاصی که از لحاظ مالی ثبات دارند ، برای داشتن یک حس عالی و حفظ آن تلاش می‌کنند. آنها حتی ممکن است روزهای مهم مانند روزهای عید و مناسبت های مهم و نظایر آن را به دوستان جدید (و البته آشنایان قدیمی) تبریک بگویند، درحالی‌که بسیاری از افراد فقیر معمولاً تمایلی برای انجام این کارندارند.

۳- عدم عشق ورزی افراد کم درآمد نسبت به شغل خود

در حدود۹۰  درصد افرادی که در زمینه مالی موفق هستند ، به شغل‌شان عشق میورزند . برعکس افراد بی‌پول فقط معایب و ایرادات شغل‌شان را می‌بینند. با چنین نگرشی، هرگز وضع مالی‌تان بهبود پیدا نخواهد کرد. اگر کارتان را دوست ندارید به دنبال شغل مورد علاقه‌تان بروید، اما گله نکنید. اگر هم نمی‌توانید آن را تغییر دهید سعی کنید جنبه‌های مثبت آن را ببینید.

۴- افراد کم درآمد توجهی به وضعیت سلامتی خود ندارند

افرادثروتمند زمان زیادی را برای سلامتی صرف می‌کنند. این اشخاص به طور مرتب به پزشک‌شان مراجعه می‌کنند، شیوه زندگی سالم را انتخاب کرده‌اند، از فواید ورزش برای سلامتی خود کاملاً آگاه‌اند و مرتب ورزش می‌کنند (۷۵ درصد از افراد پولدار به طور متوسط روزانه ۱ ساعت ورزش می‌کنند.، رژیم غذایی آنها سالم و درجهت خفظ سلامت آنهاست و موفق به ترک عادت‌های بد زندگی‌شان شده‌اند. اما در بین افراد بی‌پول، فقط ۱۵درصد قبول دارند که سلامتی و موفقیت با یکدیگر ارتباط نزدیک دارند.

۵- افراد کم درآمد قدرت ریسک پایینی دارند.

تنها ۷ درصد از افراد فقیر حاضرند برای بهبود وضعیت مالی‌شان ریسک کنند. درحالی‌که میزان این ریسک پذیری برای افراد پولدار بیش از ۶۰درصد است. بسیاری از افراد ثروتمند در این مطالعه ابراز داشته‌اند که در طول زندگی‌شان حداقل یک‌ بار با ریسک‌هایی مواجه شده‌اند که به شکست‌های بزرگ منجر شده است. اما آنها سعی کرده‌اند به‌جای گیرکردن در آن، با موفقیت از آن عبور کنند.

۶- وابستگی زیاد افراد کم درآمد به برنامه‌های تلویزیونی

معمولاً ۸۰ درصد افراد کم بضاعت جامعه علاقه شدیدی به برنامه‌هایی تلویزیون دارند که در آن جزئیات زندگی خصوصی دیگران نمایش داده می‌شود. درحالی‌که تنها ۸درصد پولدارها چنین عادتی دارند. به‌طور کلی افراد پولدار زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون نمی‌کنند و شاید کمتر از یک ساعت در روز را به آن اختصاص می‌دهند (شاید اگر افراد با ضررهای اعتیاد به تلویزیون آگاه می‌شدند ، زمان کمتری را به تماشای آن اختصاص بدهند همین امر در مورد استفاده زیاد از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی نیز صادق است؛ افراد موفق کمتر از یک ساعت در روز در محیط اینترنت گشت می‌زنند، مگر اینکه به‌طور کلی کارشان بر مبنای اینترنت باشد.

۷- افراد کم درآمد اهل مطالعه نیستند.

افراد موفق روزانه بخشی ازوقت خود را صرف مطالعه می‌کنند. داستایوسکی نویسنده بزرگ می‌گوید: «مطالعه‌نکردن به ‌معنای فکرنکردن است». ۸۸ درصد افراد پولدار با این گفته موافق هستند و آنها حداقل روزانه ۳۰ دقیقه در روز کتاب‌هایی درباره‌ی مسائل حرفه‌ای و شغلی، رشد فردی و ادبیات تاریخی مطالعه می‌کنند. درحالی‌که فقط ۲درصد درصد افراد کم‌درآمد چنین کاری انجام می‌دهند. البته همان‌طور که گفته شد، منظور از افراد بی‌پول، لزوما قشر کم‌درآمد جامعه نیست. بسیاری از افراد به‌اندازه‌ی کافی درآمد دارند و آن را خرج چیزهای غیرضروری می‌کنند، اما به کتاب که می‌رسند دیگر پول ندارند. خوشبختانه امروزه روش‌های زیادی برای مطالعه وجود دارد مانند کتابخانه‌ها، کانال‌های تلگرام مخصوص مطالعه‌ی کتاب و نظایر آنها و حتماً نیاز نیست کتاب بخرید تا مطالعه کنید. بنابراین بهانه نیاورید و سعی کنید عادت به مطالعه را در خود بپرورانید.

۸- افراد کم درآمد صبح‌ها دیر از خواب برمی‌خیزند.

تقریباً بیش از ۶۰ درصد از صاحبان کسب و کار با درآمد بالا، حداقل ۳ ساعت پیش از آغاز روز و ساعت کاری ازخواب بیدار می‌شوند. آنها این ساعت‌های صبح را برای ورزش، برنامه ریزی برای کارهایی که باید انجام دهند، بررسی و انجام پروژه‌های شخصی‌شان و نظایر آنها صرف می‌کنند. بسیاری از افراد موفق ۱۰ تا ۱۵ دقیقه را به مراقبه اختصاص می‌دهند یا اینکه در سکوت فکر می‌کنند. البته زود بیدارشدن این افراد به این معنا نیست که کمبود خواب دارند. اتفاقا ۹۰درصد از افراد ثروتمند به اندازه کافی می خوابند و بین ساعت‌های ۹ تا ۱۰ شب به رختخواب می‌روند و ۷ تا ۸ ساعت در شب می‌خوابند.

۹- بیشتر افراد کم درآمد نمی‌توانند افراد منفی را از خودشان دور کنند

اغلب افرادی که بی پول هستند، حداقل یک نفر را در اطراف‌شان دارند که عاشق شایعه‌پراکنی و شکایت از زندگی (یا افراد منفی) است. افراد موفق دوست دارند با کسانی معاشرت کنند که نه‌تنها جزو افراد منفی‌گرا نیستند، بلکه مثبت و الهام‌بخش نیز هستند. شما نیز می‌توانید چنین افراد فوق‌العاده‌ای را در رویدادهای فرهنگی، کارهای داوطلبانه یا عضویت در سازمان‌های غیرانتفاعی پیدا کنید. تمام وقت‌تان را صرف آشنایی با این افراد با ارزش کنید و ببینید که چگونه زندگی‌تان تغییر می‌کند.

۱۰- ول‌خرجی بدترین عادت کم درآمدهاست.

بسیاری از افراد بی‌پول بیش از آنچه عایدی دارند هزینه می‌کنند و روی هزینه‌ها و مخارجشان تسلط ندارند و امور مالی‌شان را مدیریت نمی‌کنند. احتمالاً شما نیز اشخاصی را می‌شناسید که برای وسیله نقلیه، موبایل و وسایل گران‌قیمت دیگر پول خرج می‌کنند، درحالی‌که نه قدرت خرید آنها را دارند و نه حتی به آنها نیاز دارند. مثلا کسی را درنظر بگیرید که در حساب بانکی‌اش فقط ۲۰۰ هزار تومان پس‌انداز دارد، اما تلفن همراهش دو میلیون تومان ارزش دارد. این‌کار ضعف در مدیریت مالی‌اش را نشان می‌دهد. افراد پولدار حساب ‌و کتاب دخل ‌و خرج‌شان را دارند و معمولا درآمد‌شان را به این شیوه تقسیم می‌کنند:

۲۰ درصد پس‌انداز

۲۵ درصد پرداخت اجاره، اقساط و نظایر آن

۱۵ درصد غذا

۱۰ درصد سرگرمی

۵ درصد هزینه‌ی وسایل‌نقلیه اعم از اتومبیل شخصی یا حمل و نقل عمومی

و مابقی پول نیز برای مواردی مانند لباس، دارو و آموزش مصرف می‌شود

پیشنهاد ما به شما این است که این عادت‌ها را هر چه زودتر ترک کنید. افراد موفق بی‌دلیل موفق نیستند. راز آنها این است که اول به ‌دنبال کارهای مورد علاقه‌شان می‌روند و سپس آن کارها را به منبع درآمدشان تبدیل می‌کنند.

پردیس فناوری کیش-طرح مشاوره تخصصی صنعت ومدیریت-گروه فناوری اطلاعات وارتباطات:

کارآفرینی سازمانی (Intrapreneurship) فرایندی است که در آن، فرد یا گروهی در داخل سازمان فعالیت‌های کارآفرینی انجام می‌دهند. کارآفرینان سازمانی نقش مهمی در رشد شرکت ایفا می‌کنند و ایده‌های نوآورانه‌ی آن‌ها نباید برای مدت طولانی نادیده گرفته شود. این افراد را باید مدیر شرکت آموزش دهد و تقویت کند؛ زیرا درغیر این‌صورت، ممکن است استارتاپ یا شرکت خودشان را راه‌اندازی کنند. بااین‌حال، پیش از هر چیزی بهتر است با کارآفرینان سازمانی و راه‌های تشخیص آن‌ها از میان سایر کارمندان آشنا شویم.

کارآفرین سازمانی (Intrapreneur) به شخصی گفته می‌شود که روحیه‌ی کارآفرینی دارد و در سازمان کار می‌کند. این افراد می‌توانند بین رؤیاپردازی و انجام کارها تعادل ایجاد و ایده‌های نوآورانه‌ی خود را محل کارشان اجرا کنند. کارآفرینان سازمانی نوآوری شرکت را افزایش می‌دهند؛ به‌همین‌دلیل، آموزش‌دادن و تشویق‌کردن آن‌ها بسیار مهم است.

سؤالی که مطرح می‌شود این است: ویژگی‌های اخلاقی کارآفرینان سازمانی چیس و چگونه این افراد را از میان سایر کارمندان تشخیص دهیم؟

۱. کارآفرینان سازمانی خودآغازگر و پرشور هستند

کارآفرینان سازمانی افرادی خلاق و نوآور هستند؛ اما اگر هنوز ایده‌های نوآورانه‌ی خود را بازگو نکرده‌اند؛ یعنی پیداکردن آن‌ها ساده نیست. برای پیداکردن این افراد دنبال کارمندانی باشید که علاقه‌ی زیادی به کارشان دارند و خودآغازگر هستند. کارآفرینان سازمانی افراد بلندپروازی هستند که بدون کمک دیگران شغل خود را گسترش می‌دهند. آن‌ها برای رسیدن به اهداف خود می‌کوشند، مشکلات را حل می‌کنند، حساب‌شده ریسک می‌کنند و خود را ارتقا می‌دهند. برای یافتن کارآفرینان سازمانی دنبال کارمندانی باشید که در خانه هم کار می‌کنند. معمولا کسانی که پروژه‌های جانبی در خانه انجام می‌دهند، همان کارآفرینان سازمانی هستند که به رشد شرکت کمک می‌کنند.

۲. کارآفرینان سازمانی دنبال پول نیستند

یکی دیگر از ویژگی‌های کارآفرینان سازمانی این است که دنبال پول نیستند. این افراد از گرفتن پاداش مالی استقبال می‌کنند؛ اما معیار آن‌ها برای موفقیت پول نیست. نتیجه‌ی یکی از تحقیقات دانشکده‌ی کسب‌وکار هاروارد نشان می‌دهد هرقدر مردم بیشتر روی حقوق تمرکز می‌کنند، کمتر به حس کنجکاوی و یادگرفتن مهارت‌های جدید و به‌طورکلی بهبود عملکرد خود در محیط کار اهمیت می‌دهند. به‌یاد داشته باشید کارمندانی که معیار مالی ندارند، به آزادی عمل خود اهمیت بیشتری می‌دهند. این افراد می‌خواهند ایده‌های خود را آزادانه در محیط کار اجرا کنند و به‌طورکامل از حمایت مدیریت برخوردار باشند.

۳. کارآفرینان سازمانی تشنه‌ی یادگیری هستند

هر کارآفرین سازمانی همیشه تشنه‌ی یادگیری و در‌حال‌آموختن مهارت‌های جدید است. کارمندی که همواره مهارت‌های جدید یاد می‌گیرد، همان شخص مدنظر، یعنی کسی است که می‌تواند ایده‌های نوآورانه‌ای برای کسب‌وکار داشته باشد. هرقدر کارمندان بیشتر یاد بگیرند، قدرت بیشتری برای به‌کاربردن مهارت‌های جدید در محیط کار دارند.

رابرت اپستین، روان‌شناس و پژوهشگر خلاقیت و نوآوری، معتقد است چهار توانایی اصلی می‌تواند خلاقیت شخص را افزایش دهد:

• گرفتن ایده‌های جدید
• دنبال‌کردن کارهای دشوار
• گسترش‌دادن دانش
• احاطه‌کردن خود با موضوعات و آدم‌های جالب

این موضوع اهمیت دارد که فرد تشنه‌ی یادگیری باشد؛ یعنی تحصیلات خود را ادامه دهد، کتاب بخواند، پادکستگوش دهد یا درباره‌ی شغل سایر کارمندان سازمان کنجکاوی کند. این افراد معمولا خلاق هستند و هرقدر میزان خلاقیت افراد بیشتر باشد، ایده‌های نوآورانه‌ی بیشتری ارائه می‌دهند.

۴. کارآفرینان سازمانی ایده‌های نوآورانه را پرورش می‌دهند

کارآفرین سازمانی، تنها به گفتن ایده‌ی جدید اکتفا نمی‌کند؛ بلکه با صرف وقت و انرژی برای پرورش آن هزینه می‌کند. کارهایی که معمولا برای پرورش ایده انجام می‌شوند، عبارت‌اند از:

• طوفان ذهنی
• تحقیق
• برنامه‌ریزی با جزئیات
• ساختن پروپوزال

هر کارمندی می‌تواند ایده‌ی جدیدی ارائه دهد؛ اما کارآفرین سازمانی شخصی است که درباره‌ی ایده‌ی جدید خود تحقیق می‌کند و نقشه‌ای قوی برای اجرای آن طراحی می‌کند.

۵. کارآفرین سازمانی آماده‌ی تغییر مسیر است

پذیرفتن تغییرات یکی دیگر از ویژگی‌های کارآفرین سازمانی است. کارآفرینان سازمانی معمولا ایده‌هایی عالی دارند؛ اما می‌دانند ممکن است ایده‌ی آن‌ها با شرایط فعلی تطبیق نداشته باشد؛ به‌همین‌دلیل می‌توانند آن را باتوجه‌به وضعیت شرکت تغییر دهند. کارآفرینان سازمانی نه‌تنها از شکست دلسرد نمی‌شوند؛ بلکه از آن‌ها برای پیشرفت درس می‌گیرند. زمانی‌که به وی فرصت داده می‌شود از شکست‌ها درس بگیرد، قوی‌تر از گذشته ظاهر می‌شود و ایده‌های بهتر و خلاقانه‌تری ارائه می‌دهد.

جمع‌بندی

کارمندان بااستعداد به رشد و توسعه‌ی شرکت کمک می‌کنند و نکات بررسی‌شده در این مقاله به پیداکردن این کارمندان کمک می‌کند. هر شرکتی کارمندان مستعدی دارد که فقط کافی است به آن‌ها آموزش و اعتمادبه‌نفس داده شود تا توانایی‌های خود را بروز دهند. کارمندان بااستعداد خود را به کلاس‌های آموزشی یا کنفرانس‌های مرتبط بفرستید و به آن‌ها قدرت دهید تا ایده‌های خلاقانه‌ی خود را در شرکت یا سازمان به‌کار بگیرند.