پردیس فناوری کیش طرح ملی مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت مهندسی صنایع
در مطلب TQM3 (پارت سوم ) هدف اصلی مدیرت کیفیت فراگیر (جامع) بیان شده است .
نکته اساسی در مدیریت کیفیت فراگیر (جامع) این است که در بیشتر موارد امکان .رسیدن به کار کاملاً بدون عیب و نقص را مقدور میسازد.
این امر به صورت‌های مختلف در متون و ادبیات (TQM) بیان شده است.
که به طور جدی، مستمر و سریع باید برای ادامه کار و فعالیت تلاش نموده تا .محدودیت ها، نواقص و نارساییها را، تا حد صفر کاهش داد.
این عقیده و باور تلاشی در جهت تکمیل کار است.
شایان ذکر است که اولین زمان مناسب یا رفع عیب و نارسایی تا مرز صفر حاصل .تأکیدات فراوان بر پیشگیری به تلاش مستمر در استفاده از اندازه گیری‌ها، فرآیندهای کنترل و داده‌های ارائه شده. برای جلوگیری از اتلاف وقت و به حداقل رسانیدن اشتباهات می باشد.
این عمل همانند تحقق یک هدف در جهت بهبود کیفیت و عملکرد و تداوم تلاش و کوشش
برای بهبود روشها و نحوه اجرای فعالیت‌هاست.
هدف تمام نقطه نظرات اطمینان بخش کیفیت پیشگیری است.
از طریق اقدامات منظم و برنامه ریزی شده نظیر
ثبت فرآیندهای کار یا هزینه حسابرسیهای کیفیت اطمینان از وجود و تأمین کیفیت
از بروز مشکلات و مسائل کیفیت جلوگیری میکند.
(Philip B.Crosby) از صاحب نظران این فن بر این باور است که:
هدف مدیریت کیفیت فراگیر (جامع) ایجاب یک سیستم و نظام مدیریتی است. که از بروز نارساییها و مشکلات در چرخه عملکرد سازمان و مؤسسه جلوگیری میکند. برای تحقق این امر میبایست در مورد وضعیت‌هایی که در فعالیت سازمان ایجاد مشکل مینمایند بررسی و اقدام نمود.
در ابتدا یافتن پشتیبانی عملی برای امر پیشگیری مشکل می‌نماید. با این وجود تلاش برای ایجاد شرایط مساعد و تجهیزات امکانات. از ابزار و ساز و کار برنامه مدیریت کیفیت فراگیر (جامع) است. چرا نباید در اولین مراحل امکان بروز مشکل از آن جلوگیری کرد؟ هنگامی که بیشتر افراد موافقت و حمایت خود را از پیشگیری اعلام مینمایند.، عدم حرف دقت برای جلوگیری از مشکل که بعدها ممکن است. غیر قابل حصول و غیر عملی به نظر رسد موجه نیست. اولین زمان مناسب یا کاهش نواقص در حد صفر همان استانداردها و ضوابط عملکردی میباشد. که در راستای فعالیتهای عادی و رفع نواقص احتمالی آنها پیش‌بینی‌هایی داشته باشد.
بنابراین برای تحقق اهداف TQM و تأکید اساسی بر امر پیشگیری، لازم است.
تغییرات اساسی در نگرشهای مدیران و کارکنان نسبت به عملکرد کاری و فعالیتهای سازمانی به وجود آید. این امر موجب از بین رفتن دوگانگی در رفتار آنان خواهد شد.