به‌گفته پروفسور گریوز، یک نفر از هر ۲۰ کودک با جهش ژنتیک خاصی متولد می‌شوند که بدن‌شان را نسبت به لوسمی لنفوبلاستی حاد آسیب‌پذیر می‌کند؛ اما اگر این عده از کودکان سیستم ایمنی بدن‌شان درست تنظیم شود، مشکلی نخواهند داشت. تنظیمات درست نیز زمانی اتفاق می‌افتند که کودک در همان یک سالگی با باکتری‌ها و ویروس‌های بی‌خطر مواجه شود. کودکانی که سیستم ایمنی بدن‌شان از این چالش ضروری محروم می‌شود، ممکن است جهش ژنتیک دومی را تجربه کنند که بدن‌شان را باز هم بیشتر نسبت به سرطان خون آسیب‌پذیر خواهد کرد. شمار کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد در سراسر جهان با نرخ سالانه حدود یک درصد رو به افزایش است. این بیماری برخلاف بسیاری از بیماری‌های دیگر غالبا در کشورهای ثروتمندتر مشاهده می‌شود. نه این‌که کشورهای فقیر به‌کلی از این بیماری در امان باشند، اما سرطان خون در کودکانِ خانواده‌هایی که فرزندان متعددی دارند کمتر دیده می‌شود.
گریوز و سایر دانشمندان تأکید دارند با وجود یافته‌های فوق هیچ خانواده‌ای نباید خود را در مورد بیماری کودکش سرزنش کند، زیرا تلاش برای دور نگه‌داشتن کودکان از منابع بیماری‌زا رفتاری کاملا طبیعی است و البته همیشه درصدی احتمال نیز در ابتلا به جهش‌های ژنتیک نامبرده وجود دارد. طبق توصیه‌هایی که در نتایج تحقیقات اخیر آمده است، راهکارهای کاهش خطر ابتلای کودکان به سرطان خون عبارتند از گذاشتن کودک از سنین پایین در مهدکودک، اجازه معاشرت خواهر و برادرهای بزرگ‌تر با کودک تازه متولدشده، تغذیه کودک از شیر مادر و تولد کودک به روش طبیعی. گریوز امیدوار است نتایج این تحقیقات به کشف داروی پیشگیری از لوسمی کودکان بینجامد.
