پردیس فناوری کیش_ طرح ملی مشاوره_ متخصصین صنعت و مدیریت _مهندسی صنایع

در موضوع مقایسه طراحی سنتی در مقابل طراحی به کمک QFD به منظور درک فلسفه وجودی QFD بهتر است.

طراحی را از دو دیدگاه سنتی و جدید (با استفاده از QFD) مقایسه کنیم.

استفاده از QFD در فعالیت‌های طراحی محصولات جدید:

مستلزم سرمایه‌گذاری اولیه نسبتاً زیاد زمان، پول و نیروی انسانی است.

نکته قابل توجه و مهم در مورد روش‌های سنتی:

استفاده بسیار کند از منابع در ابتدای پروژه است.

که به مرور زمان این مصرف به حداکثر مقدار خود می‌رسد.

در حقیقت در روش سنتی:

نقطه اوج به کارگیری و استفاده از منابع، هنگامی اتفاق می‌افتد.

که مشکلات بسیار عمده‌ای در محصول نمایان شده است .

و مشتری همچنان منتظر انجام اقدامات اصلاحی است.

البته در بیشتر اوقات، راضی کردن مدیران برای تزریق منابع مالی از ابتدای پروژه تا اندازه‌ای مشکل است.

• معرفی QFD به سازمان

در ادامه مطلب مقایسه طراحی سنتی در مقابل طراحی به کمک QFD :

به نوع معرفی آن به سازمان ها میپردازیم .

اولین سوال اغلب کارشناسان و مشاوران QFD:

در مراحل اولیه استفاده از این ابزار، چگونگی معرفی و ارائه آن به مدیریت ارشد سازمان است.

پاسخ به این سوال از آن جهت که معرفی و ارائه مناسب ابزار QFD .

در مراحل مقدماتی انجام پروژه، بسیاری از مشکلات آتی تیم اجرایی را حل می‌کند از اهمیتی ویژه برخوردار است.

ارزیابی مقدماتی از سیستم موجود،
فاصله واقعی سیستم جاری کیفیت سازمان (آنچه که هست.) و سیستم مورد نیاز (آنچه که باید باشد) را مشخص می‌کند.

از این طریق می‌توان تا حد زیادی ریسک ناشی از شکست یا پیاده سازی ناموفق QFD را کاهش داد .

و با جلب تعهد مدیریت می‌توان هماهنگی لازم را برای کسب موفقیت پروژه‌های QFD نظیر:

تأمین به موقع منابع،
به کارگیری نیروی انسانی مرتبط و حمایت‌های مرحله‌ای در روند اجرایی پروژه، به دست آورد.

یکی از ابزار موفق در این راستا، نمودار رادار است.

شکل کلی نمودار رادار دایره‌ای است که هر یک از شعاع‌های آن از ۱ تا ۹ درجه‌بندی شده است.

عدد ۱ در مرکز به این معنی است که سازمان شما به هیچ وجه با معیارها و خواسته‌های مورد ارزیابی تطابق ندارند .

و در مقابل عدد ۹ مندرج در محیط دایره، بیانگر تطابق کامل معیار مورد نظر با شرایط مورد سازمانی می‌باشد.

شرایط موجود سازمان حداقل با شش معیار کلی:
شناسایی مشتریان،
مشتری مدار بودن سازمان، تناسب خروجی‌های فرآیند طراحی با الزامات واحدهای ساخت و مونتاژ،
استفاده از منابع مورد نیاز در مراحل اولیه طراحی،
چند وظیفه‌ای بودن فرایند طراحی و مشخص بودن زمینه‌های مختلف کاربرد محصول،
ارزیابی می‌شود.

نکته مهم و حیاتی در این میان، توجه دقیق تیم اجرایی QFD به معیارهای ارزیابی و فهم دقیق و یکسان آنها می‌باشد.

چرا که ممکن است اعداد بسیار بالا تا اندازه‌ای به واسطه واقعی نبودن و فقدان صداقت در نظرات، مطرح شده باشند.

اگر چه امتیازات پایین نیز به نوبه خود تا اندازه ای ناامید کننده و چالش زاست .

و شاید هم موجب تأکید بیشتر بر لزوم استفاده از QFD و حمایت بیشتر مدیریت ارشد سازمان در این راستا شود.

پردیس فناوری کیش _ طرح ملی مشاوره_متخصصین صنعت و مدیریت_مهندسی صنایع

گسترش عملکرد کیفیت.
در دهه‌های اخیر:
با پیشرفت روزافزون علوم و فنون،
توسعه فناوری‌های جدید
و گسترش ارتباطات،
رقابت میان شرکت‌های تولیدی و خدماتی جدی‌تر شده است.

لری سلدن و یان مک میلان در مقاله‌ای با عنوان:

«مدیریت نظام‌مند نوآوری مشتری مدار»

آورده‌اند:

امروزه رویکرد شرکت‌ها؛
به نوآوری، با وجود تلاش‌های فراوان از سوی این شرکت‌ها به رشد پایدار، سودآور و مورد رضایت سهامداران منتهی نمی‌شود.

 برنامه‌های کسب و کار بسیاری از شرکت‌ها متناسب با انتظار بازار رشد آنان نیست.

شرکت‌ها به جای تلاش برای شناسایی نیازهای مشتریان و استفاده از این درک حاصله در جهت نوآوری، پول خود را در آزمایشگاه‌های جزیره‌ای تحقیق و توسعه، هزینه میکنند.

امروزه کیفیت و مشتری مداری به عنوان یکی از چالش‌های جدی رقابتی مطرح شده است.

و حفظ و گسترش بازارهای داخلی و خارجی، مستلزم ارائه محصولات و خدمات :

با کیفیت قابل اعتماد از طریق تأمین نیازهای مشتریان در طراحی و تولید محصولات یا ارائه خدمات است.

گسترش عملکرد کیفیت (QFD):

به عنوان یکی از ابزارهای مدیریت کیفیت جامع امکان تحقق خواسته‌های فوق را برای صنایع تولیدی و خدماتی فراهم می‌کند.

QFD برای اولین بار به عنوان مفهومی برای توسعه محصولات جدید بر اساس کنترل کیفیت جامع (TQC) به وجود آمد، QFD ترجمه واژه کنجی (Kanji) است که ژاپنی‌ها برای توصیف تعمیم گسترش کیفیت از آن استفاده می‌کنند.

تعریف QFD با توجه به منابع آموزشی مؤسسه Goal/QPC (یکی از بزرگترین مراکز مشاوره QFD) عبارت است از:

روش و فرآیندی نظام‌مند و ساخت‌یافته به منظور شناسایی و استقرار نیازمندی‌ها و خواسته‌های کیفی مشتریان در هر یک از مراحل تکوین محصول از طراحی‌های اولیه تا تولید نهایی که برای استقرار مناسب آن نیاز به همکاری همه جانبه بخش های مختلف سازمان از جمله بازاریابی، فروش، برنامه‌ریزی، مهندسی تولید، خدمات پس از فروش و … می‌باشند.

در تعریفی دیگر آمده است:

«اگر چه QFD اغلب با فعالیت‌های بهبود محصول همراه است، اما کاربردهای تولیدی نیاز دارد. ابزار و مفاهیم QFD برای افرادی که در مسیر تولید، درگیر تقاضای بلندمدت می‌باشند مفید است.

به سازمان برای جهت گیری مؤثر درخواست‌ها به سمت مباحث با اهمیت برای مشتریان کمک می کند تا بتواند به صورت بهتری برنامه ریزی کند.

به طور خلاصه می‌توان گفت وظیفه QFD را در دو جمله تعریف کرد:

•تبدیل و ترجمه نیازمندی‌های مشتریان به مشخصات فنی محصول

• تعیین فعالیت‌های کیفیتی متناسب با مشخصات فنی محصول

پردیس فناوری کیش_طرح ملی مشاوره_متخصصین صنعت و مدیریت_مهندسی صنایع

پروژه شناسایی ریسک ها، فرآیند تعیین ریسک های اثر گذار بر پروژه، و مستندسازی خصوصیات آنها بسیار مهم است.

مشارکت کنندگان در فعالیت های شناسایی ریسک، می توانند شامل موارد زیر باشند:

مدیر پروژه،
اعضای تیم پروژه،
تیم مدیریت ریسک (درصورت انتصاب)،
مشتریان،
کارشناسان موضوعی از خارج از تیم پروژه،
کاربران پایانی،
دیگر مدیران پروژه،
ذی نفعان،
و متخصصان مدیریت ریسک،
اگر چه این افراد، مشارکت کنندگان کلیدی در بحث شناسایی ریسک می باشند.

اما تمامی افراد تیم باید به این موضوع ، تشویق شوند.

این اقدام ، یک فرآیند تکراری است .

زیرا ریسک های جدید ممکن است با پیشرفت پروژه در چرخه حیاتش، نمود پیدا کند.

فراوانی تکرار و فرد شرکت کننده در هر چرخه، بسته به شرایط، تغییر می کنند.

فرمت بیانیه های ریسک باید ثابت باشد تا توانایی مقایسه اثر نسبی وقوع ریسک ها با یکدیگر، در پروژه تضمین گردد.

و تیم پروژه باید در فرآیند، دخالت داده شود. تا آنها بتوانند حس مالکیت و مسئولیت پذیری در مورد ریسک ها و اقدامات پاسخی مرتبط را توسعه و حفظ کنند.

ذی نفعان خارج از تیم پروژه ممکن است اطلاعات اضافی تری در رابطه با اهداف، فراهم سازند.

●شناسایی ریسک ها: ورودی ها

۱٫ برنامه مدیریت ریسک

۲٫ برآورد های هزینه فعالیت

۳٫ برآورد های مدت زمان فعالیت

۴٫ خط مبنای محدوده

۵٫ ثبت کننده ذی نفعان

۶٫ برنامه مدیریت هزینه

۷٫ برنامه مدیریت زمانبندی

۸٫ برنامه مدیریت کیفیت

۹٫ اسناد پروژه

۱۰٫ عوامل محیطی

۱۱٫ سرمایه های فرآیندی سازمان

●شناسایی ریسک: ابزار ها و تکنیک ها

۱٫ بازنگری های مستند سازی

۲٫ تکنیک های جمع آوری اطلاعات

۳٫ تحلیل چک لیست ها

۴٫ تحلیل فرضیات

۵٫ تکنیک های نمودارسازی

۷٫ قضاوت کارشناسی

●شناسایی ریسک ها: خروجی ها

١. ثبت کننده ریسک

(خروجی های اصلی شناسایی ریسک ها، نوعاً در ثبت کننده ریسک گنجانده می شوند.)

لیست ریسک های شناسایی شده:

ریسک های شناسایی شده، تا حدی که معقول باشند به تفصیل ،توضیح داده می شوند.

از یک ساختار ساده برای ریسک ها در لیست، ممکن است استفاده شود.

مانند:
اگر واقعه اتفاق افتد ،موجب اثر می شود، یا اگر سبب بوجود آید، واقعه ممکن است اتفاق افتد که منجر به اثر شود.

علاوه بر لیست ریسک های شناسایی شده، دلایل ریشه ای آن ها هم ممکن است آشکار شوند.

اینها وقایع یا شرایط اساسی هستند که ممکن است در یک یا چند ریسک ؛ شناسایی شده اتفاق افتند.

آنها باید ثبت و جهت پشتیبانی شناسایی آینده در این پروژه و پروژه های دیگر استفاده گردند.

لیست پاسخ های بالقوه:

پاسخ های بالقوه به یک موارد ممکن است در خلال فرآیند شناسایی ریسک ها مورد شناسایی قرار گیرند.

اینگونه پاسخ ها اگر در این فرآیند شناسایی شوند، ممکن است به عنوان ورودی های فرآیند برنامه ریزی پاسخ های ریسک، مفید واقع شوند.