پردیس فناوری کیش طرح مشاوره ومتخصصینصنعت ومدیریت،گروه فناوری وارتباطات
مدیریت حقوق دیجیتال
مدیریت حقوق دیجیتال (DRM)،عبارت است از به کارگیری فناوری دیجیتال در مدیریت مالکیت فکری.
در بسیاری ازشکل های مالکیت های فکری منجمله حقوق انحصاری اختراع،گزارشات حقوق حساس و ارتباطات
(Enterprise-DRM) به کار گرفته شده، اما تمرکز اصلی این فناوری بر آثار خلاقانه میباشد.
اثار مالکیت اورجینال به طور سنتی تحت پوشش کپی رایت قرار میگیرد.
کتاب های الکترونیکی ،موسیقی،ویدیو،عکس ها،مثال هایی هستند که تحت پوشش DRM میباشد.
بسیاری از کاربرد های DRM بر دفاع از حقوق مالکان محتوا تمرکز یافته است.
از DRM برای محدود کردن سرقت رسانه ،با استفاده از کنترل کپی و دسترسی کاربر،مشهور ترین حوزه
در فناوری میباشد.
ته نقش های دیجیتال
اصلاحاتی در یک فایل هستند که اطلاعلات ان فایل را رمز نگاری میکنند.
این اطلاعات شامل شناسایی مالکیت کپی رایت ،هویت پدید اورنده اثر،شناسایی خریدار،سابقه انتقال کپی رایت،
زنجیره توضیع رسانه ها،نیز در ان گنجانده میشود.
ته نقش برای قوت بخشیدن به کپی رایت مورد استفاده قرار میگیرد.
نسل دوم DRM
نسل اول DRM بر استفاده از فناوری دیجیتال تا از موارد تخطی کپی رایت جلوگیری کند،ودر جست وجوی محافظت از حقوق وشیوه های سنتی مانند(سهولت کپی،ویرایش،ترکیب مجدد)میباشد.
نسل دوم DRM حرکت در مسیر نسل اول DRMنمیباشد و مسیر ارتقا وتوجه را علاوه بر جلوگیری ومحافظت در پیش دارد.