شیمی بسپار

پردیس فناوری کیشطرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت گروه صنعت و مدیریت شیمی

شیمی بسپار یا پلیمر (به انگلیسی: Polymer Chemistry) یا شیمی

درشت‌مولکول (به انگلیسی: Macromolecular Chemistry) ،

شاخه‌ای از دانش شیمی است که در آن خواص

شیمیایی و روش ساخت درشت‌مولکول‌ها و بسپارها مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

بسپارها، از بسپارش تک‌پارها تشکیل می‌شوند. در شیمیِ بسپار، درجه بسپارش ، توزیع جرمی

مولی ، تاکتیسیته ، هم‌پار و بسیاری موضوعات دیگر مورد بررسی هستند.

مقدمه:


بشر نخستین ، آموخته بود چگونه الیاف پروتئینی پشم و ابریشم و الیاف سلولزی پنبه و کتان را عمل آورد،

رنگرزی کند و ببافد. بومیان جنوبی از لاستیک طبیعی ، برای ساختن اشیاء کشسان و

پارچه‌های ضد آب استفاده می‌کردند.

 پلی کلروپرن ، نخستین لاستیک سنتزی است که در آمریکا تهیه شد و گسترش یافت. پلی بوتادین ،

نخستین کائوچوی سنتزی است که آلمانی‌ها به نام بونا- اس به مقدار کافی تهیه کردند. 

بوتیل کائوچو ، یکی از چهار لاستیک سنتزی است که اکنون به مقدار بیشتری تهیه و مصرف می‌شود.

نخستین لاستیک مصنوعی ، سلولوئید است که از نیترو سلولز و کافور توسط “پارکر” در سال 1865 تهیه شد.

ولی در سال 1930، عمل پلیمریزاسیون و الکلاسیون کشف شد و در صنعت بکار گرفته شد.

در این دوران ، آمونیاک برای تولید مواد منفجره ، تولوئن برای TNT و بوتادین و 

استیرن برای تولید لاستیک مصنوعی به مقدار زیادی از نفت تولید شد.

ستات سلولز در سال 1894 توسط “بران دکرس” سنتز شد و در سال 1905 توسط “میلس” کامل شد.

در سال 1900، “رم” ، پلیمریزاسیون ترکیبات آکریلیک را آغاز کرد

و در سال 1901، “اسمیت” نخستین فتالات گلسیرین (یا فتالات گلسیریل) را تهیه کرد.

در اواسط قرن بیستم در آلمان ، “اشتودینگر” ، قانون مهم ساختار مولکولهای بزرگ را وضع کرد.

در سال 1934، کارخانه (ICI) موفق به تهیه مولکولهای بزرگ پلی اتیلن شد.

دوپن” بطور منظم در زمینه تراکم مواد بررسیهایی انجام دارد که در نتیجه ، به تهیه پلی آمیدها یعنی

الیاف نایلون نایل شد و الیاف پلی آمید را از کاپرولاکتام تهیه کرد که به الیاف پرلون شهرت یافت

کاغذ ، چوب ، نایلون ، الیاف پلی استر ، ظروف ملامین ، الیاف پلی اتیلن ، اندود تفلون ظروف آشپزی ، نشاسته ،

گوشت ، مو ، پشم ، ابریشم ، لاستیک اتومبیل و… ، ماکرومولکولهایی هستند که روزانه با آنها برخورد می‌کنیم.

در مورد پلیمرها با مفاهیمی همچون خواص فیزیکی و مکانیکی ، مکانیسم پلیمر شدن ،

 فرآورش پلیمرها روبرو هستیم.

خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمرها

پردیس فناوری کیشطرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت گروه صنعت و مدیریت شیمی

در بر گیرنده مفاهیم زیر است:

مورفولوژی ، رئولوژی ، انحلال پذیری ، وزن مولکولی ، روشهای آزمودن ، روشهای شناسایی.

مکانیسم پلیمری شدن

از سه طریق زیر است:

پلیمرشدن تراکمی ، پلیمرشدن افزایشی ، کوپلیمرشدن.

فرآورش پلیمرها

در برگیرنده مباحث زیر است:

پر کننده‌ها ، توان دهنده‌ها ، نرم سازها ، پایدار کننده‌ها، عمل آورنده‌ها ، رنگ‌ها و غیره.

چند کاربرد مهم پلیمرها

پلی آمید (نایلون)

برای تهیه الیاف ، طناب ، تسمه ، البسه ، پلاستیک صنعتی ، جایگزین فلز

 در ساخت غلتک یا تاقان ، بادامک ،دنده ، وسایل الکتریکی بکار می‌رود.

پلی استر

بصورت الیاف ، جهت تهیه انواع لباسها ، نخ لاستیک ، بصورت لایه

برای تهیه نوار ضبط صوت و فیلم بکار می‌رود.

پلی اتیلن (کم‌چگالی ، شاخه‌دار)

بصورت لایه ورقه در صنایع بسته بندی ، کیسه پلاستیکی ، الیاف پارچه بافتنی ،

بسته‌بندی غذای منجمد ، پرده ، پوشش پلاستیکی ، عایق ، سیم و کابل ، بطری بکار می‌رود.

پلی استیرل

برای تهیه رزینهای تبادل یونی ، انواع کوپلیمرها ، رزینهای ABC ، مواد اسفنجی ،

وسایل نوری ، وسایل خانگی، اسباب بازی ، مبلمان بکار می‌رود.

پردیس فناوری کیشطرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت گروه صنعت و مدیریت شیمی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *