پردیس فناوری کیش طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت گروه علوم ومهندسی محیط زیست
توسعه پایدار : 
به عنوان اصلی‌ترین شاخصه در رشد و تعالی جوامع پیشرفته، محور توجه همه فعالیت‌های حال و آینده انسان امروزی است؛ چرا که در نظر نگرفتن این امر در استفاده از منابع، تولید محصولات، تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، اجتماعی و… می‌تواند به بروز آسیب‌های جبران‌نا‌پذیر به محیط‌زیست انسانی منجر شود.
توسعه پایدار بنا به تعریف، توسعه‌ای است که نیازهای امروز را بدون تاثیر و لطمه زدن به توانایی نسل‌های آتی در تامین نیازهایشان، تامین کند.
توسعه پایدار در حقیقت ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست است. توسعه پایدار تنها بر جنبه زیست‌محیطی تمرکز ندارد بلکه به جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی آن هم توجه می‌کند. توسعه پایدار محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط زیست است.
امروزه بر اثر بهره‌برداری بی‌رویه و غیراصولی منابع طبیعی در طول سالیان متمادی، بسیاری از اکوسیستم‌های طبیعی تخریب و بسیاری دیگر از اکوسیستم‌ها شکننده و آسیب‌پذیر شده است.
برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح و اصولی برای نحوه بهره‌برداری از منابع طبیعی، مهم‌ترین هدف توسعه پایدار و تضمین کننده بقای جوامع انسانی بخصوص نسل‌های آینده در زیست بوم‌هاست.
مشکلاتی مانند آلودگی آب و هوا، تخریب زمین، گرمایش و کلاً تغییر اقلیم جهانی بواسطه مصرف، تولید، تبدیل و انتقال انرژی اتفاق می‌افتند و به‌طور کلی انرژی در بروز آنها ایفای نقش می‌کند.
رابطه بین توسعه پایدار و بهره‌گیری از منابع، بویژه منابع انرژی از مهم‌ترین مسائل جوامع بشری است و تحقق توسعه پایدار در گرو استفاده بهینه از منابع انرژی است.
به عنوان مثال اثرات زیست‌محیطی ناشی از انتشار آلاینده‌ها می‌تواند از طریق افزایش بهره‌وری در سیستم‌های مصرف انرژی کاهش یابد.
انرژی یک مفهوم کاملا آشناست. اما اگزرژی چیست؟
اگزرژی شاخصی برای کمی‌سازی پایداری در فرآیندهاست و دربرگیرنده جنبه‌های کمی و کیفی انرژی بطور توام است.
تحلیل اگزرژی، بر پایه قانون اول و دوم ترمودینامیک، از اوایل قرن گذشته مورد توجه واقع شده و از سال 1930 میلادی، این تحلیل بسط و توسعه بیشتری پیدا کرده است. با شروع بحران انرژی در دهه 70 میلادی، تحلیل اگزرژی در راس تحقیقات ترمودینامیکی سه دهه اخیر قرار گرفت.