معرفی شغل آهنگری
پردیس فناوری کیش_ طرح مشاوره تخصصی و مدریت _ گروه گروه خدمات عمومی
در گذشته بسیاری از افراد از این پیشه روزگار می‌گذراندند، در شهرستان تفرش «بازارچه آهنگران» از شهرت خاصی برخوردار است چراکه از زمان‌های قدیم دکان‌ها و کارگاه‌های آهنگری را در دل خود جای داده است.
صدای چکش آهنگران چکش آهنگران در این بازارچه گوش فلک را کَر می‌کرد ولی امروز تنها صدای چکش و گرمای کوره تنها از دو کارگاه در این بازارچه به گوش می‌رسد.
اکبر رضایی یکی از آهنگران سنتی تفرش است که ۲۶ سالی می‌شود با هر قطره از عرق پیشانی‌اش که حاصل رنج و زحمت کار است با گرمای کوره گره خورده و بر آهن گداخته فرو می‌نشیند تا یک تکه آهن را جانی دوباره بخشد.
رضایی در گفتگو با خبرنگار گفت: هنوز ۱۰ سال را تمام نکرده بودم که با یکی از آهنگران قدیمی که در همسایگی ما بود آشنا شدم و کم‌کم این آشنایی زمینه علاقه به این پیشه را در من به وجود آورد.
وی افزود: علاقه وافر من به آهنگری باعث شد تا از همان ۱۰ سالگی بعد از پایان مدرسه و ایام فراغت به این کار مشغول شوم. در سال دوم راهنمایی مدرسه را رها کردم و به صورت حرفه‌ای این کار را ادامه دادم و آن را به عنوان شغل خود انتخاب کردم.
وی اظهار کرد: هیچ گاه از شغلی که انتخاب کرده ام، پشیمان نیستم هر چند درآمدش چندان زیاد نیست و تنها در بهار و تابستان رونق بهتری دارد. و از جمله مشاغل پرزحمت و طاقت فرسا است، اما همچنان علاقه به کارم، دلیل اصلی تحمل تمام سختیها است.
این صنعتگر تفرشی درخصوص اقلام تولیدی در آهنگری‌اش ادامه داد: چاقو، قیچی، تیشه، کلنگ، سوزن، درفش و به عبارتی هرگونه وسیله ای که با فولاد درست می شود و مشتری درخواست دارد را درست می کنم.
رضایی با اشاره به کاربردهای آهنگری سنتی در گذشته، بیان کرد: در گذشته، آهنگری سنتی مادر همه صنایع بود و هر کسی که می خواست هر شغلی را شروع کند باید اول در آهنگری سنتی کارگری می کرد تا با ابزار و وسایل آشنا شود و ابزار کارش را تهیه کند و سپس کارش را شروع کند. اما امروزه با صنعتی شدن مشاغل، آهنگری سنتی در حال انقراض است.
وی اضافه کرد: در برخی از کشورها، ساخت وسایل دست ساز از جنس آهن رواج پیدا کرده است. اگر در کشور ایران به مشاغل سنتی بها داده نشود، در آینده همین وسایل دست سازی که در حال حاضر در داخل کشور تولید می شود، در آینده باید از کشورهای دیگر وارد شود.
این صنعتگر تفرشی با اشاره به کاربردهای امروزی آهنگری سنتی، گفت: کاربردهای قدیمی هنوز وجود دارد. وسایل لازم در شغل مسگری از طریق آهنگری سنتی تهیه می شود.
رضایی با اشاره به ابزارهای مورد نیاز برای این کار، افزود: کوره، سندان، چکش ها و انبرهای متنوع از جمله ابزارهای مهم است. اغلب ابزارهای مورد نیاز در این حرفه دست ساز هستند.
وی به پتک برقی دست سازش اشاره و اظهار کرد: پتک برقی از طریق برخی از قطعات موتور و ماشین و سندان و…. ساخته شده و در زمانی که باید در کمترین زمان وسیله ای را بسازم از آن استفاده می کنم که کار چکش کاری پس از گداخته شدن فولاد در کوره را انجام می دهد.
این صنعتگر تفرشی به لذات این کار اشاره کرد و ادامه داد: هر قطره عرقی که در کنار کوره آتش بر صورتم سرازیر می شود، برایم شادی بخش و لذت آفرین است و برایم با هیچ وسیله‌ای قابل مبادله نیست.
رضایی با بیان این مطلب که از نظر فرهنگی به مشاغل قدیمی بهایی داده نمی شود، گفت: اگر فرهنگ سازی شود و صنعتگران این عرصه در نمایشگاهها نیز شرکت داده و کارهای آنها معرفی شود، این صنایع قدیمی رونق بیشتری پیدا می کنند.
وی خاطرنشان کرد: به لحاظ تسهیلاتی نیز هیچ بهایی به مشاغل سنتی داده نمی شود. اگر تسهیلات داده شود، می توان این نوع مشاغل را توسعه بخشید و مایه رونق آن شد.
هنگام مراجعه ما به مغازه آقای رضایی، یک اثر سنتی توجه مان را جلب کرد. در این اثر نوشته شده بود: «به دست آهن تفته کردن خمیر/ به از دست بر سینه پیش امیر»؛ شاید همین بیت شعر گویای تمام دلایل باشد که توانسته هنوز هم افرادی مثل آقای رضایی را در کنار کوره های سوزان آهنگری نگه دارد.
