هواپیمای الکتریکی ناسا

هواپیمای الکتریکی ناسا

پردیس فناوری کیش-طرح مشاوره ی متخصصین صنعت و مدیریت-گروه صنعت

خودروها تنها وسایل نقلیه‌ای که نسخه الکتریکی آنها تولید می‌شود، نیستند. ناسا  به فناوری هواپیمای الکتریکی نیز رسیده است و از نسخه اولیه این هواپیما با نام Maxwell X57 رونمایی کرد. در کنار این هواپیما، ناسا از یک سیمولاتور خلبان جدید نیز رونمایی کرد. این هواپیما به سفارش ناسا و توسط موسسه «Empirica System» ساخته شده است.

X-۵۷ Maxwell با توجه به هواپیمای ایتالیایی Tecnam P۲۰۰۶T ساخته شده است و نخستین هواپیمای تمام الکتریکی و سرنشین‌دار ناسا به شمار می‌رود.

. این نسخه از هواپیمای الکتریکی به جای موتورهای عادی، از 14 موتور کروز الکتریکی بهره می‌برند که  در سراسر بال بسیار نازک آن نصب‌شده‌اند. این موتورها نیروی خود را از باطری‌هایی می‌گیرند که می‌تواند بر روی زمین و با استفاده از سلول‌های خورشیدی شارژ شوند. هرچند در این هواپیما جهت نشست‌وبرخاست از هر ۱۴ موتور استفاده خواهد شد اما پس از ارتفاع گرفتن هواپیما فقط دو موتور بزرگِ نصب‌شده در نوک بال‌ها نیروی مورد نیاز جهت به‌پیش راندن هواپیما را تأمین می‌کنند که می‌توانند هواپیما را تا ۱۶۰ کیلومتر به پرواز درآورند. محققان ناسا امیدوارند بتوانند ثابت کنند که با استفاده از موتورهای بیشتر و توزیع برق در بال‌ها می‌توان انرژی موردنیاز برای دستیابی هواپیما به‌سرعت کروز ۲۸۰ کیلومتر در ساعت را کاهش داد.  . 

این پروژه  به ناسا کمک می کند تا با چالش‌های فنی بسیاری رو به رو شود که در حمل و نقل هوایی موثر هستند. این چالش‌ها، افزایش کارایی وسیله نقلیه و کاهش سر و صدای آن را شامل می‌شوند تا مزاحمت برای ساکنان زمین را کاهش دهند.همچنین این هواپیما که انرژی آن تنها از چند باتری تامین می شود، مشكل انتشار كربن را نخواهد داشت و تقاضا را برای سوخت پایه سربی كه هنوز توسط حمل و نقل هوایی استفاده می شود، كاهش می دهد. 

صرفه جویی در مصرف انرژی در ارتفاع كروز (گشت زنی) با استفاده از فناوری X-57، موجب می شود كه مسافران از كاهش زمان پرواز، كاهش مصرف انرژی و نیز كاهش هزینه های كلی عملیاتی بهره ببرندمعمولا برای دستیابی به بهترین بهره وری سوخت، باید هواپیما آهسته تر از ظرفیت آن پرواز كند اما نیروی محركه الكتریكی محدودیت سرعت را از بین می برد.

 

 

 

انرژی نو در فضا

انرژی نو در فضا

پردیس فناوری کیش-طرح مشاوره ی متخصصین صنعت و مدیریت-گروه صنعت

فضا توان یا توان خورشیدی فضایی، طرحی است که در آن توان خورشیدی در فضای خارج از جو زمین جمع‌آوری می‌شود و پس از جمع‌آوری توان خورشیدی آن را به زمین انتقال می‌دهند، این انرژی عمدتاً به شکل انرژی الکتریکی در زمین استفاده می‌شود.

طرح فضا توان در مقایسه با طرح‌های دیگر جمع‌آوری انرژی خورشیدی متفاوت است و مزایای قابل توجهی نسبت به آن طرح‌ها دارد. در این طرح پانل‌ها در ماهواره‌های بزرگ نصب می‌گردند و با اجتناب از این ضرر و زیان و خرابی (و زیان کسینوس، برای جمع‌آوری در صفحه تخت ثابت) به علت چرخش زمین، آن‌ها در خارج از جو، در مدار قرار می‌گیرند. پس از نصب ماهواره‌ها آن‌ها نور خورشید را جمع‌آوری و به ریز موج تبدیل می‌کنند، سپس انرژی را به ایستگاه‌های دریافت، بر روی زمین ارسال می‌کنند؛ و در این ایستگاه‌ها به محض دریافت، یک جریان الکتریکی در خطوط شبکه ایجاد می‌شود. دربارهٔ انتقال انرژی از ماهواره‌ها به زمین چند روش ارائه شده‌است از جمله امواج مایکروویو و….

از مزایای این روش نسبت به روش‌های دیگری مانند فتوولتاییک، می‌توان به این مواردی اشاره کرد، مثلاً بخشی از انرژی خورشیدی در راه از طریق اتمسفر، اثرات انعکاس و جذب از دست می‌رود. در این روش تجهیزات باعث می‌شود تا تغییرات جو زمین تأثیری بر انرژی دریافت شده نداشته باشد حتی هنگام شب که نور خورشید به زمین نمی‌تابد، در فصل زمستان، در هوای برفی و بارانی که نور خورشید به زمین کم‌تر می‌تابد، می‌توان انرژی خورشیدی را بر روی ماهواره‌ها به میزان چشم‌گیری دریافت کرد.

اجرای این طرح موجب تحولی عظیم در جهان می‌شود، چرا که مقدار انرژی تابشی خورشید بر روی کره زمین ۶۰۰۰ برابر کل مصرف انرژی‌های سالیانه بر روی زمین است. اجرای این طرح، آغازی خواهد بود برای اجرای طرح‌هایی بزرگ‌تر و گسترده‌تر در زمینهٔ جمع‌آوری انرژی‌های موجود در فضا . خورشید یکی از ستارگان فضا است که دمای سطح آن ۵۵۰۵ درجه سانتیگراد است. ستارگانی در فضا وجود دارند که دمای آن‌ها تا ۳۳ هزار کلوین تخمین زده می‌شود. این میزان دما یعنی گرمای فراوان و از آنجایی که گرما صورتی از انرژی است. پس در فضا مقدار بسیار زیادی از انرژی وجود دارد.با توجه به فعل و انفعالاتی که در فضا رخ می‌دهد و انرژیی که این فعل و انفعالات آزاد می‌کنند. دستیابی به انرژی‌های موجود در فضا تأثیر مؤثری بر بحران‌های انرژی جهان خواهد گذاشت. یقیناً بشر تلاش می‌کند تا این انرژی‌ها را به دست آورد و هزینه‌های تمام شدهٔ انرژی را کاهش دهد.