استابیلایزر و استابیلایزینگ

پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه مهندسی شیمی

بخش هفتم

قسمت condensate stabilizer:

هيدروكربن خروجي از 103-D-105 به برج تثبيت كننده 103-C-101 رفته و در آنجا در فشار 9/2 barg تصفيه مي‌شود. اجزاء سبك‌تر از بالاي برج به صورت بخار جدا شده و سپس از ميعان به عنوان جريان برگشتي به برج برگردانده مي‌شود. قطعاتي كه در كنار برج مي‌باشند عبارتنداز:

103-E-103) Reboiler كه به وسيله بخار فشار بالا كار مي‌كند.

(103-E-104) Side Reboiler كه در آن ميعانات روي سيني نهم به وسيله جريان گرم خروجي از پائين برج گرم شده و به سيني پائينتر فرستاده مي‌شوند.

(103-A-104) Partial Reflax condenser كه در آن بخار خروجي از بالاي برج تا دماي ◦C55 خنك مي‌شود. اين دما به وسيله by- pass كردن خنك كن و اندازه گيري دماي تانك 103-D-107 بعد از خنك كردن كنترل مي‌شود.

(103-D-107) Reflux drum كه يك جدا كننده سه فازي است و در خروجي گاز آن corrosion inhibitor تزريق مي‌شود.

(103-P-102 A/B) Reflux Pump

Reboiler به وسيله بخار فشار بالا با مقدار جريان كنترل شده گرم مي‌شود كه از دماي سيني دوم برج فرمان مي‌گيرد. دماي پائين برج براي تابستان حدود ◦C189 و براي زمستان در حدود ◦C177 مي‌باشد. مقدار سطح برج ؟ كننده مقدار جريان ورودي به ؟ (103-D-106) degassing فرمان مي‌دهد كه براي كنترل مقدار جريان خروجي از برج استفاده مي‌شود. در مواردي كه مقدار آب در ورودي برج زياد شود، مقداري آب در بالاي برج جمع مي‌شود. براي خارج كردن اين آب يك سيستم draw- off روي چهار سيني بالاي برج تعبيه شده است. اين آب درون يك Piping pot جمع شده و ميعانات هيدروكربني آب جدا مي‌شود و پس از آن به واحد sour water stripper فرستاده مي‌شود. همچنين آب جمع شده در Reflux drum نيز به اين واحد فرستاده ميشود. Inhibitor ?  ها در ورودي برج تزريق مي‌شود تا از خوردگي اسيدي در بالاي برج جلوگيري كند.

 

قسمت فشرده سازي off gas:

يك كمپرسور دو مرحله‌اي رفت و برگشتي كه با موتور الكتريكي كار مي‌كند. بخارات خروجي بالاي Reflux drum را كمپرس مي‌كند. اين كمپرسور مراحل خنك سازي و جداسازي گاز و مايع را نيز در ورودي‌ها به همراه دارد. مرحله اول كمپرس كردن 103-K-101 بعد از drum suction مرحله اول 103-D-102 قرار دارد كه مايعات ورودي را جدا مي‌كند.

هيدروكربنهاي جداشده و آب در صورت وجود به 103-D- 108 Sump drum فرستاده شده از آنجا به Burn pit يا تانك off- spec فرستاده مي‌شوند. گاز خروجي از مرحله اول تا چهار به وسيله كولر هوايي 103-A-102 خنك شده و از آنجا به جدا كننده سه فازي 103-D-110 فرستاده مي‌شود. آب جدا شده در اين مخزن به واحد sour water و هيدروكربنهاي مايع به ورودي برج 103-C-101 فرستاده مي‌شود كه اين جريان هيدروكربن مقداري corrosion inhibitor نيز تزريق مي‌شود. گاز خروجي از بالاي اين مخزن با گاز خروجي از 103-D-101 مخلوط شده و به عنوان خوراك مرحله دوم به مخزن 103-D-103 فرستاده مي‌شود. اين مخزن نيز يك جداكننده سه فازي است كه فاز آبي آن به واحد 102 MEG regeneration فرستاده شده و مايعات هيدروكربني آن به خوراك برج افزوده مي‌شود. مانند قبل به اين جريان هيدروكربني نيز مقداري corrosion inhibitor تزريق مي‌شود. گاز خروجي از بالاي اين مخزن با گاز خروجي از 103-D-101 مخلوط شده و به عنوان خوراك مرحله دوم به مخزن 103-D-103 فرستاده مي‌شود. اين مخزن نيز يك جدا كننده سه فازي است كه فاز آبي آن به واحد 102 مي‌رود. گاز خروجي نيز در مرحله دوم كمپرسور، بيشتر كمپرس شده، فشار آن به 69/7 barg مي‌رسد و پس از آن به وسيله كولر هوايي 103-A-103 تا دماي ◦C55 خنك مي‌شود. اين گاز پس از جدا كننده‌هاي پرفشار 100-D-101/102 به واحدهاي تصفيه گاز فرستاده مي‌شود.

اگر گاز از مقدار ظرفيت طراحي شده كمپرسور باشد، مقداري از گاز سرد شده خروجي هر مرحله به ورودي همان مرحله بازگردانده مي‌شود تا فشار ورودي هر مرحله ثابت بماند. اين كار به طور اتوماتيك انجام مي‌شود. اگر مقدار گاز ورودي بيش از ظرفيت كمپرسور باشد يا كمپرسور كار نكند مقدار گاز اضافي از راههاي زير به flare فرستاده ميشود.

– شير PV نصب شده قبل از 103-D-102

– شير PV نصب شده روي 103-D-101 قبل از مرحله فشرده سازي

قسمت آماده سازي نهايي و ذخيره ميعانات گازي

سردكردن

ميعانات تثبيت شده خروجي از برج تثبيت كنند، قدم به قدم به وسيله دستگاه‌هاي زير سرد مي‌شود:

-103-E- 104 side Reboiler

– پيش گرم كردن ميعانات ورودي به نمك گير به وسيله 103-E-102

– كولر هوايي خنك كن ميعانات تثبيت شده 103-A-101

 توليد شده در واحد 107 نيز قبل از ورود ميعانات به Degassing drum  به وسيله يك شير مخلوط كننده با ميعانات سرد تثبيت شده، مخلوط مي‌شود. كولر هوايي 103-A-101 طراحي شده تا دماي ميعانات خروجي را مساوي يا كمتر از ◦C37 در تابستان تنظيم كند كه اين دما ◦C5 كمتر از دماي bubble ميعانات در تابستان در فشار اتمسفر مي‌باشد. اين دما براي جلوگيري از flash شدن ميعانات در فشار اتمسفر تعبيه شده است. در زمستان اين كولر by pass  مي‌شود كه در اين شرايط، دما حدود ◦C29 تنظيم مي‌شود. اين دما نيز كمتر از دماي bubble در زمستان مي‌باشد. مقدار اين by pass  با توجه به دماي خوراك ورودي به 103-D-101 تنظيم مي‌شود. دماي 103-D-106 ممكن در زمانهاي مشخص براساس نوع عمليات كمتر مي‌شود. در اين موارد به وسيله by pass كردن مدلهاي 103- E-101 A/B از اتاق كنترل دما را كنترل مي‌كنند. البته اين زماني است كه by pass كولر هوايي كاملاً باز باشد.

Degassing

103-D-106 Condensate Degassing drum به عنوان يك عامل پيشگيري كننده در مواقعي كه عمليات واحد به صورت غير نرمال انجام شود، به كار گرفته شده است (زماني كه فشار بخار ميعانات درحد مجاز نمي‌باشد) مقدار اضافي فشار به وسيله فرستادن به flare و مقدار كمبود فشار با استفاده از تزريق نيتروژن كنترل مي‌شود.

 

ذخيره كردن ميعانات:

ميعانات داراي مشخصات مجاز به مخازن (143-T-101 A/B/C/D) on – Spec فرستاده مي‌شود و از آنجا در زمانهاي مشخص به كشتي فرستاده مي‌شود. ميعاناتي كه مشخصات آنها مورد قبول نباشد نيز به مخزن 143-T-102 off-Spec فرستاده مي‌شود. جهت ميعانات به وسيله يك سويچ دستي مشخص مي‌شود. مقدار خروجي از degassing drum براساس سطح اين مخزن تعيين ميشود كه مي‌تواند به وسيله LV 0006 A به on- spec يا به وسيله LV 0006 B به off- spec برود. با باز يا بسته بودن هر شير توسط اپراتور و براساس مقدار RVP محصول كه توسط آنالايزر a10006 اندازه گيري شده انجام مي‌شود.[4]

 

 

یک روش برای تثبیت محصول بالای برج اتمسفریک:

استفاده از دو مرحله کندانسور برای تثبیت:

در پالایشگاه­هایی که محصول اصلی و مطلوب آن­ها قیر می­باشد، محصولات دیگر و به­تبع آن محصول بالای برج اتمسفریک از درجه اهمیت پایین­تری برخوردار می­باشند. بنابراین ملاحظات اقتصادی حکم می­کند که با کم­ترین هزینه بتوانیم کیفیت قابل قبول را در محصولات دیگر به­دست آوریم.

برج­های اتمسفریک در پالایشگاه­های فوق­الذکر عموما تنها دارای سه محصول می­باشند که به محصولات بالا، میانی و پایین برج مشهورند. محصول پایین برج که به عنوان خوراک برای برج خلا فرستاده می­شود، به­عنوان محصول اصلی این برج شناخته می­شود. از آن­جایی که این­گونه برج­ها دارای محصولات کم­تری در مقایسه با برج­های اتمسفریک متداول هستند، دارای محدوده­ی وسیع­تری از نقطه­ی جوش
می­باشند. این اتفاق اگرچه در مشخصات محصولات تاثیر جدی نمی­گذارد که آن­ها را از درجه­ی ارزش (Specification) بیندازد اما باید دقت شود که این محصولات کماکان دارای شرایط مطلوب از نظر فشار بخار رِد (RVP) جهت نگهداری و فروش باشند.

در روش­های رایج در صورتی که محصول بعد از کندانسور دارای شرایط لازم برای نگهداری و فروش باشد، مستقیم به مخازن برای نگهداری ارسال می­شود. در صورتی که این محصول شرایط لازم را از لحاظ فشار بخار رِد نداشته باشد برای تثبیت به یک برج جداساز جانبی (Side stripper) و یا یک برج
تثبیت­ کننده (Stabilizer) فرستاده می­شود و محصول تثبیت شده­ ی آن به­ عنوان محصول نفتا به مخازن ارسال می­ شود. با توجه به این­که در پالایشگاه­های قیرسازی استفاده­ ی مستقیم از محصول بالای برج به دلایل مشخصات آن امکان­پذیر نیست و استفاده از یک جداساز جانبی نیز به دلایل اقتصادی پیشنهاد
نمی­شود، امکان استفاده از کندانسور مرحله­ی دوم در این دست پالایشگاه­ها بررسی و مقایسه تطبیقی بین نتایج این روش با نتایج روش­های دیگر  انجام شده است که در ادامه نتایج حاصل ارائه شده است.

برای رفتن به بخش هشتم (پایانی) کلیلک کنید

استابیلایزر و استابیلایزینگ

پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه مهندسی شیمی

بخش سوم

 

4- ليست وسايل محوطه واحد تثبيت مايعات نفتي:

 

شماره

توضيحات

تعداد

1100

پمپ ها و موتورآلات

 

1-1107

پمپ انتقال آب به حوضچه تبخير

1+1 يدكي

2-1107

موتور مربوطه

1+1 يدكي

1-1108

پمپ محصول تثبيت شده

1+1 يدكي

2-1108

موتور مربوطه

1+1 يدكي

1-1109

پمپ لجن كش واحد تثبيت كننده

1

2-1109

موتور مربوطه

1

1-1124

پمپ آب مقطرتله هاي بخار واحد تثبيت كننده

1+1 يدكي

2-1124

موتور مربوطه

1+1 يدكي

1600

مبدل هاي حرارتي

 

1605

خنك كننده محصول تثبيت شده

2

1606

خنك كننده بعدي محصول تثبيت شده

2

1607

گرم كننده مرحله دوم

2

2220

ظروف تحت فشار

 

2227

مخزن تبخير ناگهاني اوليه واحد تثبيت كننده

2

2232

مخزن تخليه واحد تثبيت كننده

1

2233

مخزن تبخير ناگهاني ثانويه واحد تثبيت كننده

2

2238

مخزن تفكيك آب مقطر تله هاي بخار واحد تثبيت كننده

1

2300

مخازن ذخيره

 

2302

مخزن محصول تثبيت شده

2

 

5-آماده سازي واحد تثبيت مايعات نفتي جهت راه اندازي:

قبل از انجام هرگونه كاري جهت راه اندازي عادي كه در قسمت بعد بيان مي شود ،بايستي اعمال زير انجام گيرند.

1-5- تمامي دستگاه ها را بايد بر اساس سفارشات كارخانه هاي سازنده سرويس كرد.به هيچ وجه نبايد قبل از مطالعه دقيق كتابچه عملياتي دستگاه ها ، آنها را در سرويس قرار داد .

2-5- تمامي وسايل و تجهيزات ايمني و اضطراري را بايد بر طبق مشخصات فني و طراحي شده آنها كنترل نمود .

3-5- سرويس هاي وابسته چون نيروي برق ،سيستم آب آتش نشاني ، هواي ابزار دقيق ، هواي سرويس ،گاز سوخت ،آب سرويس ، بخار آب ،آب مقطر و آب خنك كننده را بر اساس نياز در اختيار داشت .

4-5- شستشوي شيميايي لازم نيست .

5-5- صافي هاي موقت راه اندازي در ورودي تمام پمپ ها ، شيرهاي تخليه ايمني ، شيرهاي كنترل  ولوله هاي موقت راه اندازي نصب شوند .

6-5- تمامي شيرها بويژه شيرهاي سماوري گريسكاري شوند . كركره هاي خنك كننده هاي هوايي روغن كاري شده و در مقابل عملكرد مناسب چك شوند . هر گونه مواد زائد خارجي از روي سيم پيچهاي موتورها برداشته شوند.

7-5- قبل از وارد نمودن جريان به واحد ، تمامي ابزار دقيق بايستي تنظيم و راه اندازي شوند ، شيرهاي كنترل و كنترل كننده هاي مربوطه بر اساس مشخصات نسبت به نحوه عمل چك گردند  وضعيت هاي قطع شونده هواي شيرهاي كنترل بررسي شوند . شيرها بايد از نظر باز و بسته شدن كاملا بازرسي گردند . مدارهاي اعلام خطر وتوقف جهت حصول اطمينان كنترل گردند . تمامي دماسنج ها و فشارسنج ها تنظيم شوند . جهت ونصب تمامي صفحات سوراخدار صحيح باشند . نصب مناسب شيرهاي تخليه ايمني (صفحات كور كننده در زير آن نباشد )و تنظيم صحيح آنها بنظر وتاييد نماينده شركت ملي گاز رسيده باشد.

8-5- تمامي ايستگاه هاي فرعي توزيع برق بررسي شوند.

9-5- جهت صحيح گردش موتورهاي پمپ ها چك شود.

10-5- تمامي ظروف تحت فشار ولوله ها را با آب شسته و تست هيدروليكي بر روي آنها انجام بگيرد .تمامي صفحات سوراخ دار و لوله هاي ميان بر بكار رفته در زمان تست ، از خط خارج شوند . ظروف تحت فشار و لوله ها جهت خالي شدن آب با هوا دميده شوند.

11-5-قسمت فوقاني مخزن تبخير ناگهاني ثانويه را بايستي پس از اتمام شستشو با آب و انجام عمل تست هيدروليكي از مواد پر نمود.

1-11-5- مخزن تبخير ناگهاني ثانويه تثبيت مايعات نفتي :

مواد مورد استفاده در قسمت فوقاني اين مخزن گلوله هايي از جنس فولاد ضد زنگ به ابعاد 1 اينچ ميباشد.گلوله ها پس از تميز نمودن ، انجام تست هيدروليكي و تخليه آب از بالا به پايين نصب ميشوند.قبل از نصب گلوله ها ، بستر آنها در مقابل تحمل فشار بازرسي شود.گلوله ها را از بالا در نزديك ترين ارتفاع به بستر آنها پايين ريخته تا ارتفاع 7/3 متر از آن تشكيل گردد .توزيع كننده مايع بايستي نصب شده واز نظر مقاومت و طراز بودن چك شود .توزيع كننده مايع برگشتي بايستي بطوري نصب شود كه جريان مايع از قسمت پايين تر آن برقرار شود .قبل از بستن مخزن ، از بين برنده بايستي نصب گردد.

12-5- آب خنك كننده  بايستي از درون لوله هاي خنك كننده ثانويه محصول تثبيت شده عبور نمايد .

13-5- گاز تخليه از واحد تصفيه گاز جهت تخليه هواي اين واحد مناسب ميباشد براي تخليه هواي واحد تثبيت مايعات نفتي شيرهاي مسدود كننده خروجي مخزن تبخيرناگهاني اوليه 2227 را ببنديد. شير لوله ورودي از فيلتر جداكننده گاز ورودي و جداكننده گاز (هر دو در واحد تصفيه گاز) به اين مخزن جهت ورود گاز تخليه را باز كنيد . شير 2 اينچي لوله بالايي مخزن و PV-460  را جهت عبور گاز تخليه و هدايت آن به مشعل باز كنيد .عمل تخليه تا زمانيكه ميزان اكسيژن موجود در گاز به كمتر از 1 درصد برسد ادامه خواهد داشت شير تخليه تحتاني مخزن را نيز باز كرده تا از اين طريق هم هواي داخل مخزن تخليه گردد. پس از آنكه ميزان اكسيژن به كمتر از 1 درصد رسيد شير تخليه را ببنديد.

اينك عمل تخليه هوا تا مخزن تبخيرناگهاني ثانويه ادامه خواهد يافت . شير كنترل فشار اين مخزن PV-401  را ببنديد . شير تخليه تحتاني مخزن وشير كنترل ارتفاع مايع مخزن LV-402 را نيز ببنديد. جهت تخليه هوا شير مسدود كننده خروجي مايع از مخزن تبخيرناگهاني اوليه شير كنترل ارتفاع مايع مخزن LV-401 و شير كنترل جريان FV-400  را باز كرده تا گاز تخليه از مخزن اوليه به خنك كننده محصول تثبيت شده 1605 و سپس به گرم کننده مرحله دوم 1607 و بلاخره به مخزن ثانویه جریان یابد . شیر کنترل فشار PV-401  را باز کرده تا گاز تخلیه بطرف مشعل هدایت شود .شیر تخلیه تحتانی مخزن را نیز باز نموده تا هوا به مخزن تخلیه واحد تثبیت کننده تخلیه گردد .عمل تخلیه تا زمانیکه اکسیژن هوا به کمتر از 1 درصد برسد ، بطریق فوق ادامه پیدا می کند . مخزن تخلیه واحد تثبیت کننده نیز که در بالا به آن اشاره شد ، همزمان با واحد تثبیت کننده از هوا به خط اصلی تخلیه به به مشعل خالی می گردد.

شیر کنترل خروجی مایع از مخزن تبخیرکننده ناگهانی ثانویه LV-402 را باز نموده تا جریان گاز لوله مربوطه و خنک کننده محصول تثبیت شده 1605 و خنک کننده ثانویه محصول تثبیت شده 1606 را از هوا تخلیه نموده وسپس از طریق لوله 3اینچی به مخازن ذخیره محصول تثبیت شده خالی گردد. عمل تخلیه تا زمانیکه میزان اکسیژن بحد لازم در گاز برسد ، ادامه خواهد داشت .

برای تکمیل عمل تخلیه سیستم بایستی لوله مابین پمپ لجن کش واحد تثبیت کننده 1109 و مخزن تبخیرکننده ناگهانی اولیه را از هوا خالی نمود. بدین منظور گاز را در جهت عکس از طریق لوله های 6 اینچی و 2/1 1 اینچی به مخزن تخلیه واحد تثبیت کننده وسپس به خط اصلی تخلیه به مشعل تخلیه کنید.

شیر مسدود کننده 6 اینچی روی خط تخلیه به مشعل را برای اینکار باز نمایید .

همزمان با تخلیه هوای واحد های تصفیه گاز ، خطوط انتقال مایعات نفتی از مخازن بسته ذخیره مایعات نفتی و هیدروکربور هر واحد را از طریق مخزن تخلیه واحد تثبیت کننده از هوا تخلیه کنید.

 

6-راه اندازی واحد تثبیت کننده مایعات نفتی :

قبل از راه اندازی واحد تثبیت مایعات نفتی ، بایستی واحد جداکننده مواد اسیدی از آب را آماده راه اندازی کرد .

  • پس از تهیه مقدمات و اتمام عمل تخلیه هوا ، فشار واحد تثبیت کننده باید توسط گاز شیرین سیستم جمع آوری به حد لازم عملیاتی برسد .این عمل را می توان ، در ضمن یا بلا فاصله پس از پایان عمل تخلیه هوای واحد تصفیه گاز انجام داد .
  • شیرهای 3 اینچی مسدود کننده خروجی مخزن تبخیر ناگهانی اولیه ،ورودی خنک کننده محصول تثبیت شده و خنک کننده ثانویه محصول تثبیت شده و بلاخره ورودی مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه بایستی باز شوند.
  • کنترل کننده فشار مخزن تبخیر ناگهانی اولیه PIC-400 را باید بر روی 8/8 کیلو گرم بر سانتی متر مربع تنظیم نمود .کنترل کننده فشار مخزن تبخیر کننده ثانویه PIC-401 را باید بر روی 3/5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع تنظیم کرد . شیر های مسدود کننده شیرهای کنترل فوق را باز نموده وشیر های میان بر آنها را ببندید .
  • فشار سیستم را در حدود 2/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع ایجاد کنید .پس از ایجاد فشار 2/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع ، شیرهای بعد از شیرهای کنترل LV-401 و FV-400 را ببندید تا زمانیکه ارتفاع مناسبی از مایع در مخزن تبخیر ناگهانی اولیه بوجود آید.
  • فشار مخزن تبخیر ناگهانی اولیه را تا 7 کیلوگرم بر سانتی متر مربع افزایش دهید.
  • وقتی مایعات نفتی از سیستم جمع آوری یا واحدهای تصفیه گاز آماده گردید ، شیرهای روی لوله های انتقالی این مواد به مخزن تبخیرناگهانی اولیه و همچنین شیر 6 اینچی ورودی به مخزن باید کاملا ” باز باشند.

خوراک واحد تثبیت مایعات نفتی از قسمت های زیر تامین می گردد :

الف- لجن گیرهای سیستم جمع آوری

ب- جدا کننده گاز احیاء

ج- فیلتر جدا کننده گاز ورودی

د- مخزن تخلیه واحد تثبیت کننده مایعات نفتی

7- پس از اینکه شیرهای مذکور باز شدند ،جریان مایع به طرف مخزن تبخیر ناگهانی اولیه برقرار شده و ایجاد ارتفاع مایع می کند. ارتفاع مایع بایستی تا حد لازم عملیاتی برسد . سوئیچ ارتفاع زیاد مایع LSH-401 را باید در مورد عملکرد صحیح واعلام خطر بررسی نمود .

8- سطح تماس بین آب و مایعات نفتی در قسمت تحتانی این مخزن ،جهت حصول اطمینان از وجود آب ومایعات نفتی باید چک شود.

9- پس از آنکه هر دو فاز آب و مایعات نفتی در قسمت تحتانی مخزن تبخیر ناگهانی اولیه بوجود آمد ، شیر کنترل LV-400 را باید در سرویس قرار داده و هر دو شیر مسدود کننده آن را باز نمود . همانطور که قبلا” نیز گفته شد ، واحد جداکننده مواد اسیدی از آب بایستی آماده تحویل گیری مایع از طریق شیر UV-400B به مخزن ذخیره آب ترش یا ارسال مستقیم آن به حوضچه تبخیر از طریق شیر UV-400A باشد.

10- کنترل کننده ارتفاع مایع مخزن تبخیرناگهانی اولیه LIC-401 را در سرویس قرار داده تا اندرلزوم شیر کنترل  LV-401را باز نماید . همزمان با باز شدن شیر کنترل LV-401 ، جریان مایع از داخل دو مبدل حرارتی عبور نموده و وارد مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه میگردد.ارتفاع عملیاتی مایع باید در این مخزن بوجود بیاید.

11- پس از ایجاد ارتفاع مورد نظر در مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه ، کنترل کننده جریان        FIC-400  را باید در سرویس قرار داد.

12- پس از برقراری جریان مایع از گرم کننده مرحله دوم ، کنترل کننده دما TIC-400 را باید جهت کنترل جریان بخارآب ورودی به این گرم کننده در سرویس قرار داد .کنترل کننده فوق بر روی 232 درجه سانتی گراد تنظیم می گردد .XCV-400  را بمنظور برگشت دادن آب مقطر به سیستم بخار آب باید در سرویس قرار داده و به تناوب عملکرد صحیح آن چک شود.

13- کنترل کننده فشار PIC-401 را باید جهت حفظ فشار 3/5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع در مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه در سرویس قرار داد.

14- برای برقراری جریان مایع برگشتی به قسمت فوقانی مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه ، کنترل کننده جریان FIC-400 را باید جهت جلوگیری از خروج مایع از این قسمت و ورود آن به خط اصلی تخلیه به مشعل وبالنتیجه میعان مایع دردرون این خط ، درسرویس قرار داد.

15- کنترل کننده ارتفاع مایع مخزن تبخیر ناگهانی ثانویه LIC-402 را باید در سرویس قرار داده تا جریان مایع از این مخزن از طریق شیر کنترل LV-402 از خنک کننده محصول تثبیت شده و خنک کننده بعدی محصول تثبیت شده عبور نموده و وارد مخازن ذخیره گردد.

16- شیرهای مسدود کننده خطوط انتقال محصول تثبیت شده به مخازن ذخیره باید بنحوی در سرویس قرار گیرند که محصول بتواند فقط وارد یکی از مخازن گردد. چنانچه محصول کیفیت قابل قبول را دارا نبود ، جهت تثبیت مجدد از طریق لوله 3 اینچی به دو مخزن تبخیر ناگهانی اولیه فرستاده می شود و زمانیکه کیفیت مطلوب را پیدا نمود .در مخزن ذخیره دومی انبار خواهد گردید.


برای رفتن به بخش چهارم کلیلک کنید

استابیلایزر و استابیلایزینگ

پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه مهندسی شیمی

بخش دوم

2-اصول طراحي واحدهاي تثبيت مايعات نفتي

 

1-2 هيدروكربورهاي مايع ورودي به واحد تثبيت مايعات نفتي :

نام

درصد مولكولي

فرمول

نيتروژن

02/0

N2

گازكربنيك

47/7

CO2

هيدروژن سولفوره

2/11

H2S

متان

43/11

CH4

اتان

97/0

C2H6

پروپان

59/0

C3H8

ايزو بوتان

91/0

IC4H10

نرمال بوتان

27/1

NC4H10

ايزو پنتان

12/1

IC5H12

نرمال پنتان

12/1

NC5H12

هگزان

83/1

C6H14

هپتان

41/10

C7H16

اكتان

90/6

C8H18

نونان

90/6

C9H20

دكان به بالا

86/37

C10H22+

 

مقدار جريان :

واحدهاي تثبيت كننده بر اساس جرياني معادل با 31/19متر مكعب در ساعت طراحي شده كه از اين مقدار 58/16 متر مكعب در ساعت از لجن گير هاي جمع آوري و73/2 متر مكعب درساعت از برجهاي خشك كننده تامين ميشود. هر يك از واحد هاي تثبيت مايعات نفتي قادر به تثبيت 3/2 كل مقدار جريان يعني 72/12متر مكعب در ساعت ميباشد.

وزن مولكولي : 4/119

جرم مخصوص (گراويته ) : 715/0 در 23 درجه سانتي گراد

فشار : 77/9 كيلوگرم بر سانتي متر مربع مطلق

دما : 23 درجه سانتي گراد

 

2-2 محصول تثبيت شده :

نام

درصد مولكولي

فرمول

گازكربنيك

33/0

CO2

هيدروژن سولفوره

98/0

H2S

متان

09/0

CH4

اتان

07/0

C2H6

پروپان

11/0

C3H8

ايزو بوتان

38/0

IC4H10

نرمال بوتان

54/0

NC4H10

ايزو پنتان

28/1

IC5H12

نرمال پنتان

28/1

NC5H12

هگزان

62/2

C6H14

هپتان

31/15

C7H16

اكتان

22/10

C8H18

نونان

29/10

C9H20

دكان به بالا

5/56

C10H22+

مقدار جريان : 63/18 متر مكعب در ساعت

وزن مولكولي : 1/162

جرم مخصوص (گراويته ) : 80/0

فشار : فشار اتمسفر

دما : 38 درجه سانتي گراد

 

3-2 خوراك واحد جداكننده مواد اسيدي از آب :

مقدار جريان : 54/10 متر مكعب در ساعت

فشار : 01/8كيلوگرم بر سانتي متر مربع مطلق

دما : 38 درجه سانتي گراد

مقدار هيدروژن سولفوره :3000 قسمت در ميليون حجمي

مقدار آمونياك : صفر

 

 

3- شرح عمليات واحد تثبيت مايعات نفتي :

 

هيدروكربورهاي مايع همراه گاز چاهها از قسمت جمع آوري گاز وارد پالايشگاه ميشوند.اين هيدروكربورها را بايستي جهت كنترل نقطه شبنم گاز خروجي پالايشگاه از گاز ترش ورودي جدا نمود.

اولين جداسازي هيدروكربورهاي مايع در لجن گيرهاي سيستم جمع آوري گاز ميباشد كه بيشتر هيدروكربورها از گاز جدا ميشوند ، ساير نقاطي كه هيدروكربورهاي مايع از گاز جدا شده و جهت عمليات بواحد تثبيت مايعات نفتي فرستاده ميشوند بشرح زير ميباشد :

الف- جدا كننده گاز ورودي 2221

ب- جدا كننده فيلتر گاز ورودي 1701

ج- جدا كننده گاز احياء 2226

د- صافي هاي گاز گرم كننده و گاز خنك كننده 1704و1703

ه- فيلتر گاز نهايي 1705

و- مخازن تفكيك گاز سوخت 2225

ز- تخليه اكثر پمپ ها

مايعات نفتي هر واحد تصفيه گاز به مخزن بسته ذخيره مايعات نفتي و هيدروكربور 2231 واحد مربوطه تخليه ميگردند.از اين مخزن مايعات مذكور به مخزن تخليه واحد تثبيت كننده 2232 پمپ ميشوند.ساير منابع هيدروكربورهاي مايع خارج از واحد تصفيه گاز عبارتند از :

الف- مخزن ذخيره آب ترش 2228

ب- مخزن جمع آوري برج جدا كننده آب ترش  2229

ج- تخليه كليه پمپ هاي واحد تثبيت و جداسازي مواد اسيدي

 مايعات نفتي از منابع فوق در مخزن تخليه واحد تثبيت كننده 2232 جمع آوري شده و از آنجا به همراه ديگر مايعات نفتي كه از منابع ديگر واحد هاي تصفيه گاز جمع آوري شده از طريق يك خط اصلي و توسط پمپ هاي لجن كش واحد تثبيت كننده (1109) جهت جدا سازي هيدروكربورهاي سبك وهيدروژن سولفوره همراه و همچنين تهيه سوخت مناسبي براي ديگ هاي بخار فشار قوي راهي واحدهاي تثبيت كننده مي گردند.

واحد تثبيت كننده از دو كارخانه كاملا مشابه تشكيل شده كه هر يك مستقل از ديگري كار مي كند .در شرايط عادي هر دو كارخانه بطور موازي در سرويس قرار خواهند داشت .

بعد از تقسيم جريان بين دو كارخانه فوق الذكر هيدروكربورهاي مايع جهت تفكيك اوليه وارد مخزن تبخير ناگهاني اوليه 2227 ميشوند. هيدروكربورهاي سبك و هيدروژن سولفوره موجود پس از جدا شدن تحت كنترل كننده فشار PV-400به خط اصلي تخليه به مشعل فرستاده ميشوند.فشار اين مخزن توسط PIC-400  بر روي 8/8 كيلوگرم بر سانتي متر مربع ثابت نگهداري ميشود.

ساير هيدروكربورها بعد از اين مخزن به دو شاخه تقسيم ميشوند.شاخه كمتر از طريق  FV-400  به قسمت فوقاني مخزن تبخير ناگهاني ثانويه بعنوان مايع برگشتي (جهت تفكيك وكنترل مناسب ) فرستاده ميشود.شاخه بيشتر توسط LIC-401  كنترل شده و از مبدل حرارتي  1605 گذشته تا با محصول تثبيت شده مخزن تبخير ناگهاني ثانويه تبادل حرارتي نموده كه محصول را سرد وخود كمي گرم شود. و سپس در مبدل حرارتي 1607 توسط بخار آب فشار قوي كاملا گرم گردد.

فشار مخزن تبخير ناگهاني ثانويه توسط PIC-401  بر روي 3/5 كيلو گرم بر سانتي متر مربع ثابت نگهداري ميشود. هيدروكربورهاي سبك و هيدروژن سولفوره موجود پس از جدا شدن در اين مخزن با شاخه كمتر به عنوان مايع برگشتي از قسمت فوقاني مخزن وارد شده بود ،تبادل حرارتي نموده و سپس از طريق كنترل كننده فشار  PV-401  بطرف مشعل هدايت ميگردد . ساير مايعات بعنوان محصول تحت كنترل  LIC -402 از اين مخزن وارد مبدل حرارتي 1605 و خنك كننده هاي آبي 1606 شده تا پس از سرد شدن به مخازن ذخيره هيدروكربورهاي مايع 2302 فرستاده شوند.

محصول تثبيت شده توسط پمپ هاي 1108 بعنوان سوخت ديگهاي بخار فشار قوي پمپ ميشوند.

برای رفتن به بخش سوم کلیلک کنید

 

استابیلایزر و استابیلایزینگ

پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه مهندسی شیمی

بخش اول

 

مقدمه:

استابلایزر نوعي برج تقطير سيني دار است كه براي جداسازي مواد سبك(بوتان و سبكتر) از بنزين و در نتيجه كاهش فراريت و تثبيت بنزين بكار برده مي شود.بنابراين در استابيلايزرهاي بنزين،خوراك برج بنزين تثبيت نشده، محصول پايين برج بنزين تثبيت شده و محصول بالاي برج گاز مايع(شامل بوتان،پروپان و كمي گازهاي سبكتر ) مي باشد.واحدهاي كاهش گرانروي(visbreaker) از جمله واحدهايي هستند كه بنزين توليدي آنها در آخرين مرحله قبل از خروج از واحد،به برج استابيلايزر فرستاده مي شود.
در این واحد میعانات خروجی (هیدروکربورهای خروجی) از واحدهای GTU و Sump که ترش است ، نمزدایی و CMF (نفت) ( که این دو واحد شیرین هستند) و پس از طی مراحلی تثبیت شده و وارد مخازن هیدرو کربور می شود و از آنجا به واحد topping فرستاده می شود. کار اصلی این واحدحذف H2S ، هیدروکربورهای سبک (C7) و افت فشار هیدروکربور برای ذخیره در مخازن است.[1]

بدلیل نبودن منابع راجب برج stabilizer و با توجه به این مطلب که بیشتر از چند صفحه نمی توان راجب قست های برج سخن گفت در این تحقیق ما به بررسی واحدهای stabilization موجود در برخی پالایشگاه های کشور نظیر واحد تثبیت میعانات گازی و نفتی پالایشگاه خانگیران(شهید هاشمی نژاد) و واحد های غلظت شکن و تثبیت میعانات گازی شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی “SPGC” و … می پردازیم.

 

واحد تثبیت مایعات نفتی (پالایشگاه خانگیران):

 

واحد تثبيت مايعات نفتي جهت تثبيت هيدروكربورهاي مايع همراه گاز طراحي شده است. اين واحد ضمن جدا نمودن هيدروكربورهاي سبك و هيدروژن سولفوره موجود از ساير هيدروكربورهاي مايع ، سوخت مناسب ديگهاي بخار را فراهم مي نمايد. واحد تثبيت مايعات نفتي در پالايشگاه شهيد هاشمي نژاد از دو دستگاه كاملاً مشابه تشكيل شده كه ظرفيت هر يك برابر 66 درصد كل هيدروكربورهاي مايع پالايشگاه مي باشد. مقدار جريان واحدهاي تثبيت كننده بر اساس جرياني معادل با 31/19 متر مكعب در ساعت طراحي شده كه مقدار 58/16 از اسلاگ گيرهاي مركز جمع آوري و 73/2 ار برجهاي خشك كننده تامين مي شود.

هيدروكربورهاي مايع همراه گاز چاهها از قسمت جمع آوري گاز وارد پالايشگاه مي شوند. اين هيدروكربورها را بايستي تا كنترل نقطه شبنم گاز خروجي پالايشگاه از گاز ترش ورودي جدا نمود. اولين جداسازي هيدروكربورهاي مايع در لجن گيري سيستم جمع آوري گاز مي باشد. ساير نقاطي كه هيدروكربورهاي مایع از گاز جدا شده و جهت عمليات به واحد تثبيت مايعات نفتي فرستاده ميشوند به شرح زير می باشند :

جدا كننده گاز ورودي                           INLET GAS SEPARATOR

فيلتر گاز ورودي                                        INLET GAS FILTER

جدا كننده گاز احيا               REGENERATION GAS SEPARATOR

صافي هاي گاز سرد و گرم      HEATING & COOLING GAS STAINE

فيلر گاز انتهايي                                  RESIDUED GAS FILTER

مايعات نفتي هر واحد تصفيه گاز به مخزن ذخيره مايعات نفتي و هيدروكربور (سمپ هيدروكربور) واحد مربوطه تخليه مي گردد. از اين مخزن مايعات مذكور به واحد STB پمپ ميشوند. واحد تثبيت كننده (STB) از دو قسمت مشابه تشكيل شده كه هر يك مستقل از ديگري كار مي كنند. بعد از تقسيم جريان بين دو واحد ذكر شده ، هيدروكربورهاي مايع جهت تفكيك اوليه وارد مخزن تبخير ناگهاني اوليه (FIRST  STAGE  STABILIZER  FIASH  DRUM ) مي شوند.

هيدروكربورهاي سبك و هيدروژن سولفوره موجود پس از جدا شدن تحت كنترل شير كنترل فشار به خط اصلي تخليه به مشعل فرستاده ميشود. آب همراه هيدروكربور نيز از مسير زير فلش درام به واحد آب ترش ارسال مي گردد.

ساير هيدروكربورها پس از اين مخزن به دو شاخه تقسيم مي شوند. شاخه كمتر از طريق FV-400 به قسمت فوقاني مخزن تبخير ناگهاني ثانويه بعنوان مايع برگشتي (جهت تفكيك و كنترل مناسب) فرستاده ميشود. شاخه بيشتر از مبدل حرارتي خوراك/ محصول گذشته تا با محصول فلش درام ثانويه تبادل حرارت نمايد. سپس در مبدل حرارتي توسط بخار فشار بالا (H.P) كاملا گرم مي گردد. پس از آن مايعات وارد فلش درام مرحله دوم مي شود. هيدروكربورهاي سبك و هيدروژن سولفوره موجود پس از جدا شدن در اين مخزن در برجك فلش درام با جريان كمتري كه به عنوان مايع برگشتي از قسمت فوقاني وارد مي شود تبادل حرارتي نموده و سپس از طريق شير كنترل فشار PV- 401 بطرف مشعل هدايت مي گردند. ساير مايعات به عنوان محصول ابتدا وارد مبدل حرارتي خوراك/ محصول و سپس كولر آبي شده تا پس از سرد شدن به مخازن ذخيره هيدروكربورهاي مايع (STABILIZER PRODUCT TACK) محصول تثبيت شده به عنوان سوخت ديگهاي بخار و خوراك واحد تقطير مايعات نفتي (TOPPING PLANT) مورد استفاده قرار گرفته و مازاد آن جهت فروش به بازار منتقل مي شود.

برای رفتن به بخش دوم کلیلک کنید