پردیس فناوری کیش طرح مشاوره و متخصصین صنعت ومدیریت،گروه فناوری و ارتباطات
ارز دیجیتال اترونیوم
ارز دیجیتال اتریوم، «اتر» (Ether) نام دارد و واحد اختصاری آن ETH است.
ارز دیجیتال اتریوم به‌عنوان واحد پولی شبکه و همچنین راهی برای پرداخت هزینه‌ها و کارمزدها در نظر گرفته می‌شود. بنابراین هر چقدر که مقبولیت شبکه اتریوم افزایش پیدا کند، از نظر تئوری ارزش اتر هم افزایش خواهد یافت.
اتریوم ایجاد شد تا برای انجام امور زندگی‌مان به هیچ بانک، شرکت و نهاد دیگری به‌جز خودمان نیاز نداشته باشیم.
اتریوم یک قدم پا را فراتر گذاشته و امکان اجرای غیرمتمرکز کدهای کامپیوتری (قرارداد هوشمند) را هم فراهم کرده است تا بتوانیم علاوه بر پول، بقیه فرایندها را هم غیرمتمرکز کنیم.
تفاوت اتریوم و بیت کوین
اجراشدن راحت قرارداد ها توسط اتریوم
قرارداد هوشمند یک کد (نرم‌افزار) است که روی بلاک چین اجرا می‌شود. این نرم‌افزار در صورت رخ‌دادن شرایطی که از پیش در آن تعیین شده است، یک‌سری دستورات را به‌طور خودکار اجرا می‌کند. پس از ثبت قرارداد روی یک بلاک چین آزاد مانند اتریوم، هیچ‌کس نمی‌تواند مانع از اجرای آن شود و در حقیقت این قرارداد ضمانت اجرایی دارد.
اتر هم مانند بیت کوین (BTC) یک ارز دیجیتال است که می‌توان با آن به راحتی ارزش را منتقل کرد. با این حال، هدف اتر کمی با بیت کوین متفاوت است. این ارز دیجیتال برای پرداخت هزینه‌ها و به‌عنوان انگیزه‌ای برای مشارکتکنندگان در جهت ادامه فعالیت اتریوم ساخته شده است.
گس(gass)
برای انجام هر تراکنش در شبکه اتریوم باید کارمزد پرداخت شود. گس (سوخت) همان کارمزد شبکه اتریوم است که به‌صورت اتر از کاربر دریافت می‌شود.
کیف پول اتر
برای ذخیره اتر و توکن‌های مبتنی بر اتریوم، به نرم‌افزار یا سخت‌افزاری به‌نام «کیف پول» نیاز دارید. کیف پول را می‌توان مانند حساب بانکی در نظر گرفت که برای ذخیره، دریافت و ارسال پول کاربرد دارد.
کیف پول‌های نرم‌افزاری اتریوم رایگان هستند و به‌راحتی می‌توانید آنها را روی گوشی‌های تلفن همراه
(اندروید و iOS) یا کامپیوترهای شخصی (ویندوز، لینوکس و مک) نصب کنید. برخی از کیف پول‌ها هم تحت وب هستند و دسترسی به آنها با مرورگرهای اینترنت (مانند کروم) امکان‌پذیر است. در مقابل، کیف پول‌های سخت‌افزاری که امنیت بیشتری دارند، به‌شکل فیزیکی موجود هستند و باید از فروشگاه‌های معتبر خریداری شوند.