فرهنگ سازی یادگیری الکترونیکی(قسمت اول)
بی گمان حرکت در یک جریان همسو چندان مشکلی نیست و البته نیازمند صرف انرژی، زمان و حتی انگیزه بالا نیز نمی باشد، کافی است، در یک اراده ساده ، تصمیم بگیریم با افرادی همفکر و یا جریانی همسو همراه شویم.، حتی د این گونه موارد حداقل سوخت و ساز فکری و بدنی را خواهیم داشت ، اگرچه در بسیاری از موارد کسب منفعت و سود نیز در همین روش نهفته است ،
لیکن انسان به دلیل استقلال در عقل و تفکر و تامل در مسائل گوناگون، در برخی از موارد خلاف حرکت جریان فعلی و متداول را بر می گزیند. و این امر در بسیاری از موارد با صرف انرژی زیاد و تلاش مضاعف امکان پذیر خواهد بود .، و در آغاز چنین تصمیمی و فعالیتی حتی تصور دوری از همراهان نیز غیر قابل اجتناب است ،
فعالیتهای مبتنی بر آموزش الکترونیکی یا همان یادگیری مجازی (دیجیتال) یک کسب و کار نوپا با عمری در حدود کمتر از دو دهه می باشد ، که علیرغم شناسایی مزایای بسیار آن ، هنوز با مقاوت های بسیاری از سوی افراد در سطوح مختلف روبرو می باشد ،
اگر چه نمونه های موفق این متد در آموزش های تئوری و یا حتی عملی در زمینه های گوناگون به اثبات رسیده است ، اما هنوز عده ای از افراد با پذیرفتن هزینه ها و ریسک های متعدد از جمله رفت و آمد ، ترافیک ، آلودگی هوا ، خطر تصادف و …، تمایل چندانی به استفاده از آموزش الکترونیکی از خودشان نمی دهند و شاید مهمترین دلیل این موضوع هنوز عدم شناخت کافی این پدیده توسط راهبران و معلمان سیستمهای آموزشی در بسیار از کشورها از جمله ایران است ، اگرچه این موضوع در سالهای اخیر از رشد بهتری به نسبت یک دهه گذشته برخوردار بوده ، اما فقدان فرهنگ و نگرش صاحبان و تصمیم گیرندگان سیستم آموزشی کشور و عدم تطبیق استادان و معلمان هنوز بزرگترین معضل تقویت و رشد این روش مفید می باشد .
صد البته نواقص و معایب این روش آموزش درحد صفر نبوده ولی در مقایسه با روش سنتی فعلی ، از مزیت رقابتی بالاتری برخوردار است .
نویسنده : دکتر داود رمضانی
ادامه دارد …..
