تبدیل متان به فراورده‌های غذایی
پردیس فناوری کیش طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت گروه علوم ومهندسی محیط زیست
اخیراً روشی برای تبدیل متان به فراورده‌های غذایی و مواد مفید توسط محققین در سطح جهانی ارائه شده است.
گاز متان جزء گازهای گلخانه‌ای به شمار می‌رود و ظرفیت گرمایی آن از دی‌اکسید کربن نیز بیشتر می‌باشد.
این ایده توسط شرکت String Bio در حال اجرا شدن است، در واقع آن‌ها متان را به پروتئین تبدیل می‌کنند.
محققین در چند سال گذشته، گاوها را به دلیل مقدار متان تولیدی بسیار زیادی که دارند زیر نظر قرار داده‌اند.
اضافه بر این قطع درختان جنگل برای ایجاد فضای زندگی گاوها، باعث شده تا حجم زیادی از دی‌اکسید کربن وارد فضای اتمسفر شود؛ بسیاری پیشنهاد داده‌اند تا گوشت گاو به‌طور کلی از چرخه غذایی حذف شود، یا اینکه مصرف آن به شدت کاهش یابد.
ازیل سوبیان (Ezhil Subbian) -مدیر عامل String bio– می‌گوید:
“آزاد کردن گاز متان در طبیعت و محیط‌زیست به دلیل ظرفیت گرمایی‌ای که دارد، به‌مراتب خطرناک‌تر از دی‌اکسید کربن می‌باشد.
امروزه حادثه‌های بسیاری ناشی از همین قدرت اشتعال‌پذیری، تحت عنوان فلرینگ اتقاق می‌افتد؛ در پی آن گاز دی‌اکسید کربن آزاد شده وارد محیط می‌شود.
پس محققان ما تصمیم گرفتند تا طی پروژه‌ای، از این فراورده‌ی زاید محصولات مفید تولید کنند.”
طبق گفته‌های او، این شرکت به‌دنبال راه‌حلی بود که مرتبط با مشکلات اساسی در جغرافیای آسیایی باشد و بتوان بعد‌ها آن را به بازار‌های جهانی منتقل کرد.
هند، با توجه به مقدار منابعی که برای زیست‌شناسی شیمیایی به‌منظور بهبود فعالیت‌های کشاورزی، در اختیار شرکت قرار می‌دهد، بهترین مکان برای رسیدن به این اهداف بود.
البته باید توجه داشت که پروتئین تولیدی این شرکت در حال حاضر تنها برای مصرف حیوانات استفاده می‌شود، اما با پیشرفت بیشتر می‌توان آن را برای مصرف انسان نیز استفاده کرد.
زمانی که ایده تبدیل گازهای گلخانه‌ای به مواد خوراکی در سطح جهانی مطرح شد، سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در شرکت‌هایی مانند String Bio انجام شد.
Subbian یکی از چالش‌های اصلی را، به دلیل تعریف یک ارگانیسم نوین و توسعه‌یافته از طریق زیست‌شناسی مصنوعی، رقابت با شرکت‌هایی می‌داند که دنبال راه‌حلی برای این مشکل از طریق زیست‌شناسی مصنوعی هستند.
این موضوع در کنار افزایش نگرانی‌ها بابت ارگانیسم‌ها، باعث شده تا سرعت تحقیق در زمینه ارگانیسم‌های زنده کاهش یابد.
یکی از نگرانی‌ها این است که ارگانیسم توسعه‌یافته ممکن است اثرات ناخواسته و غیرمنتظره‌ای بر روی دیگر موجوداتی که با آن‌ها در تعامل است، داشته باشد؛ و دیگر نگرانی اینکه آن‌چه تصور می‌شود یک درک کامل از ژن باشد، ممکن است یک درک ناقص بوده و نتایج ناخواسته و مضر بسیاری در پی داشته باشد.