اخبار صنعت و فناوری

ایران یکی از چهار کشور با بیش از ٣٠٠ میلیارد بشکه ذخایر هیدرو کربوری در جهان است. کشورمان با داشتن حدود یک درصد از جمعیت و همچنین یک درصد از مساحت خاکی جهان، بیش از ١٨ درصد از ذخایر گازی و ٩ درصد ذخایر نفتی دنیا را در خود جای داده و این نعمتی خدا‌دادی است که برای توسعه کشور و رفاه نسل‌های آینده می‌باید به بهترین شکل ممکن مورد استفاده قرار گیرد. اصولا تعریف علم اقتصاد نیز بهره‌برداری بهینه از همه منابع طبیعی و انسانی، برای ایجاد توسعه درازمدت و رفاه برای مردم و نسل‌های آتی است.
استفاده از این ذخایر برای رسیدن به این هدف موضوعی است که همگان بر آن اجماع دارند، اما همواره بحث بر سر راهکارهایی است که دولت‌ها برای رسیدن به این مهم می‌باید به کار گیرند. توسعه نفت و گاز شاید مهم‌ترین رکن رسیدن به اهداف چشم‌انداز باشد. قدرت سیاسی و راهبردی ایران و رسیدن به رشد هشت درصد هم به توسعه منابع هیدروکربور و دستیابی به منابع ارزی لازم گره خورده است.
صنعت انرژی همچنان از جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی برخوردار است و مسئولان می‌باید از این فرصت استفاده کنند و سرمایه و فناوری مورد نیاز را برای توسعه بالا دستی و پایین دستی نفت، گاز و پتروشیمی از بخش خصوصی خارجی و داخلی تامین کنند.
در چنین شرایطی دولت نیز قادر خواهد بود که با منابع خود سرمایه‌گذاری در بخش‌های بهداشت، تعلیم و تربیت و ساختارهای زیربنایی را که جذب سرمایه بخش خصوصی در آن کمتر است، به انجام برساند.دولت کنونی وقتی به قدرت رسید که تحریم‌های ظالمانه، صادرات نفت کشور را نصف کرده بود و نقشه دشمنان برای متوقف کردن کامل درآمد ارزی ایران با کاهش صادرات و موانع بانکی به سرعت جلو می‌رفت و قیمت نفت هم با روند کاهش کم سابقه‌ای روبه‌رو بود.

مذاکرات طولانی برای رسیدن به قرارداد برد – برد با قدرت‌های جهانی و بازگشت ایران به بازارهای نفتی با موفقیت انجام شد و اقتصاد ایران از پرتگاهی طراحی شده نجات یافت. پس از برجام، دیپلماسی نفتی در مرحله اول برای پس‌گرفتن بازارهای نفتی ایران که به‎طورعمده از سوی کشورهای جنوب خلیج فارس و روسیه گرفته شده بود، آغاز شد و بسیار هم موفق عمل کرد؛ به‌طوری که صادرات نفت به بیشتر بازارهای از دست رفته که بازپس‌گیری آن در شرایط عادی نیز مشکل است، ظرف یک سال آغاز شد. برخورد جدی وزارت نفت برای رسیدن به این هدف از عوامل اصلی موفقیت در این راه بود.
هم‌زمان فعالیت برای رسیدن اجماع بین سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و دیگر صادرکنندگان نفت برای مهار روند کاهش قیمت نفت، چالش دیگر دیپلماسی نفتی ایران را شکل می‌داد، زیرا از یک‌سو حق ایران برای رسیدن به صادرات به سطح قبل از تحریم‌ها اولویت بود و از سوی دیگر رسیدن به توافق با سایر تولیدکنندگان نفت در اوپک و خارج از آن مستلزم انعطاف‌پذیری در تولید را می‌طلبید.
رسیدن به توافقی که نه تنها منجر به کاهش در تولید ایران نگشت؛ در حالی‌که تولیدکنندگان عمده دیگر همه تولید خود را کاهش دادند و منجر به افزایش قیمت نفت شد، پیروزی بزرگی برای طراحان سیاست نفتی وزارت نفت به شمار می‌آید.
شرکت‌های بزرگ و کوچک نفتی در شرایط تحریم به هیچ وجه حاضر به سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز ایران نبودند و بیشتر آنها اعلام کرده بودند که علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در ایران حتی در صورت رفع تحریم‌ها با الگوی بیع متقابل نخواهند بود. چالش دیگری که وزارت نفت پس از به امضا رسیدن قرارداد با قدرت‌های جهانی و رفع تحریم‌ها با آن مواجه بوده و هنوز نتوانسته است در آن موفقیت دلخواه را به دست آورد، جذب فناوری لازم و سرمایه‌های داخلی و خارجی در صنعت نفت و گاز است.وزارت نفت حتی قبل از قرارداد برجام و به درستی الگوی جدیدی را برای جایگزینی قراردادهای بیع متقابل تدوین و اعلام کرده بود.
الگوی جدید بر مبنای اهداف چشم‌انداز بود که مورد تایید همه مسئولان کشور است. در حالی‌که رقابت کشورهای غرب آسیا برای جذب سرمایه در توسعه نفت و گاز زیاد است، کشورهایی که الگوی قرارداد بهتری دارند مورد توجه بیشتر قرار می‌گیرند و ایران نیز در شرایط امروز بازار نفت می‌باید الگوی جدید قرارداد‌ها را با انعطاف‌پذیری ارائه دهد تا جبران ضرر تاخیر در توسعه و برداشت ازمنابع نفت و گاز در چندین سال گذشته بشود.
این مهم به مراتب مهم‌تر از به دست آوردن چند دلار بیشتر ازهر بشکه است. حوزه نفتی پارس جنوبی مثال خوبی در این زمینه است. قطر از میدان مشترک نفتی در پارس جنوبی بیش از ٣٥٠ هزار بشکه در روز در چند سال گذشته بهره‌برداری کرده در صورتی‌که ایران حتی یک بشکه هم از این میدان مشترک تولید نکرده است. قرارداد ایده‌آل وجود ندارد، مهم آن است که با در نظر گرفتن شرایط صنعت نفت در جهان، همه امکانات برای جذب سرمایه و فناوری در ایران سریع به کار گرفته شود، چون در آینده ممکن است تقاضا برای سرمایه‌گذاری در منابع هیدروکربور به‌ دلیل شرایط و قوانین محیط زیستی کاهش یابد. ما وارد دورانی شده‌ایم که اهمیت توجه به انتشارات گازهای گلخانه ای و جرائم سنگینی که برای انتشار دی‌اکسیدکربن ناشی از مصرف فرآورده‌های نفتی وضع شده تقاضا را به تدریج کاهش خواهد داد.
کشورهایی که ذخایر زیاد نفت و گاز دارند، با این خطر رو‎به‎رو هستند که همان‌طور که زغال‌سنگ جای خود را به نفت و گاز داد، قسمتی از ذخایر نفت و گاز آنها با عرضه انرژی‌های تجدیدپذیر قابل تولید نباشد.
از جمله مهم‌ترین اهداف چشم‌انداز در حوزه انرژی «افزایش ظرفیت تولید صیانت شده نفت متناسب با ذخایر موجود و برخورداری کشور از افزایش قدرت اقتصادی و امنیتی و سیاسی» است. ذخایر هیدروکربور ایران که بیشترین در جهان است، می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل برای افزایش قدرت اقتصادی، استراتژیک، سیاسی و حفظ امنیت ملی کشور باشد. تعلل در تصمیم‌گیری در توسعه صنعت نفت و گاز فقط به نفع دشمنان ایران است که در این مورد با اهرم‌های سیاسی و هزینه زیاد اقدام می‌کنند.

موضوعی که این روز ها در ارتباط با آمارهای اعلام شده رشد اقتصادی کشور در سال جای مظرح است این نکته است که رشد اقتصادی سال 95 بیشتر حاصل از فروش نفت بوده است. با این حال امیدواریم که در سال ۱۳۹۶ با جذب سرمایه‌گذاری خارجی و افزایش بهره‌وری شاهد رشد اقتصادی شش درصدی در کشورمان باشیم.
براساس مطالعات بین‌المللی انجام شده برای هر واحد رشد اقتصادی نیازمند سرمایه‌گذاری در مبلغ مشخص است. مثلا براساس برآوردها در پنج سال گذشته برای این‌که اقتصاد ایران شاهد یک درصد رشد اقتصادی باشد نیازمند هشت میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است که بخشی از آن می‌تواند در داخل صورت گرفته و بخش دیگر می‌تواند خارجی باشد. البته کشورهای دنیا نوع دیگری از رشد را تجربه می‌کنند و آن رشد اقتصادی در کشورهای نفت‌خیز که حاصل فروش نفت است. بر اثر افزایش قیمت و تولید و فروش نفت اقتصادهای کشورهای نفت‌خیز رشد اقتصادی را تجربه می‌کند. به دنبال تحریم‌هایی که در گذشته تجربه کردیم، فروش نفت روزانه که کمتر از یک میلیون بشکه کاهش یافته بود، ولی اکنون در اواخر سال ۱۳۹۵ نزدیک به سه میلیون بشکه نفت می‌فروشیم، بنابراین بخش مهمی از رشد اقتصادی سال جاری از درآمدهای نفتی حاصل می‌شود.
البته رشد اقتصادی هشت درصدی که در طی برنامه ششم پیش‌بینی شده است فقط مربوط به برنامه ششم نیست، بلکه ما در برنامه پنجم و چهارم نیز رشد اقتصادی هشت درصدی را پیش‌بینی کرده بودیم، ولی این میزان محقق نشد. بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ موفق‌ترین برنامه توسعه، برنامه سوم بود که ۵۳ درصد آن عملیاتی شد، ولی باقی برنامه‌های توسعه توفیق اجرایی شدن را نداشتند. متاسفانه برنامه چهارم توسعه که آن را اقتصاددان متبحری مانند حمیدرضا برادران شرکا نوشته بود اجرا نشد و گزارشی هم از نحوه‌ی اجرا و درصد توفیقات آن در بخش‌های مختلف ارائه نشد. برنامه پنجم توسعه را که دولت برباد دهنده ۷۵۰ میلیارد دلار درآمد نفتی تنظیم کرده بود یکسال بیش از موعد مقرر تمدید شده و هنوز اجرا می‌شود و در نتیجه گزارشی را از عملکرد این برنامه نیز ارائه نشده است. در نتیجه تصویر روشنی وجود ندارد از این‌که برنامه چهارم و پنجم توسعه چقدر توانست اقدامات لازم برای رسیدن به رشد اقتصادی را محقق کند موضوعی که واضح است این است که نتیجه حاصل آمده با رشد اقتصادی پیش‌بینی شده در این برنامه‌ها همخوانی نداشت.
بهره‌وری یکی از موارد موثر در رشد اقتصادی است. در برنامه ششم توسعه بخشی از رشد اقتصادی هشت درصدی یعنی معادل ۲.۷ درصد از محل افزایش بهره‌وری حاصل شده است. با این همه باید در نظر داشت که در برنامه‌های گذشته حداکثر رشد حاصل از بهره‌وری در حدود ۱.۶ درصد و در محل برنامه سوم توسعه بوده است. در برنامه چهارم توسعه نیز گرچه گزارشی ارائه نشد ولی به نظر می‌رسد رشد حاصل از بهره‌وری کمتر از یک درصد باشد. در برنامه پنجم توسعه اگر تلاش خود را بکنیم در حدود یک درصد خواهد بود. فارغ از این‌که در گذشته چه اتفاقی افتاد و در سال گذشته رشد اقتصادی چه وضعیتی را گذراند نکته‌ای که حائز اهمیت است این است که از سال آینده دولت دوازدهم بر سر کار خواهد آمد و طبق برنامه ششم توسعه باید بتوانیم رشد اقتصادی هشت درصدی را محقق کنیم. البته به نظر من این رقم برای سال ۱۳۹۶ محقق نخواهد شد، ولی با شروطی می‌توانیم به رشد اقتصادی شش درصدی برسیم. ابتدا این‌که شرایط به گونه‌ای فراهم کنیم که جذب سرمایه‌گذاری خارجی به کشور انجام شود.
وزیر اقتصاد چندی پیش خبری از جذب ۱.۵ میلیارد دلاری سرمایه‌گذاری خارجی به اقتصاد ایران داده است که این میزان می‌تواند بخشی از رشد اقتصادی سال آینده را محقق کند، در این زمینه تاکید می‌کنم که فراهم کردن بسترهای لازم برای سرمایه‌گذاری خارجی اهمیت زیادی دارد ضمن این‌که انتظار می‌رود سال آینده بتوانیم در حدود یک درصد بهره‌وری داشته باشیم در نتیجه رشد اقتصادی شش درصدی برای سال آینده محتمل است.

1. ساخت کریستال زمان
سرانجام محققان موفق شدند در سال گذشته، کریستال زمان را تولید کنند. کریستال‌های معمولی مانند الماس و یاقوت، ساختار اتمی دارند که در فضا تکرار می‌شود اما این کریستال‌ها به دلیل توازنی که در هسته آن‌ها وجود دارد، بدون تحرک هستند. این در حالیست که محققان توانستند کریستال زمان تولید کنند که مانند ژله لرزان است و به همین دلیل توازن و شکل ثابتی ندارند.

2. ساخت اولین ترکیب هیدروژن متالیک و از بین رفتن آن

در حالی که حدود یک قرن از نظریه‌پردازی دانشمندان گذشته بود، سرانجام محققان دانشگاه هاروارد موفق به ساخت اولین ترکیب هیدروژن متالیک شدند. آن‌ها برای ساخت این ترکیب، هیدروژن را تحت فشار بیشتر از هسته مرکز زمین قرار دادند. هیدروژن متالیک برای استفاده در ابررساناها کاربرد دارد. متاسفانه دو ماه پس از این اتفاق مهم، زمانی که دانشمندان مشغول آزمایش بر روی این ترکیب بودند، یک خطای ساده باعث شد تا تنها نمونه هیدروژن متالیک جهان ناپدید شود.

3. نخستین پیوند بازوی مصنوعی جهان

انگلیسی‌ها برای نخستین بار موفق شدند تا یک بازوی مصنوعی را به بیماری پیوند بزنند. این بازوی مصنوعی با اتصال اعصاب ستون فقرات به ماهیچه سالم بازو، به بیمار اجازه می‌دهد تا با فکر کردن درباره کاری که می‌خواهد با بازو انجام دهد، آن را به حرکت درآورد.

4. تولید فلز مایع جدید

محققان، ماده جدیدی از فلزات مایع و ذرات مغناطیسی ساختند که eGaln نام دارد. این ماده جدید برای ایجاد یا تغییر حوزه‌های مغناطیسی در حالت مایع، پنج برابر قوی‌تر از فلز مایع خالص است.

5. مشاهده فعالیت مغز انسان تا 10 دقیقه پس از مرگ

یکی از اتفاقات عجیب دنیای علم در سال 95 و به خصوص علم پزشکی، مشاهده فعالیت پس از مرگ انسان بود. پزشکان بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستانی در کانادا متوجه شدند که پس از قطع دستگاه‌های پشتیبانی حیات 4 بیمار و اعلام فوت آن‌ها، فعالیت مغزی این افراد تا 10 دقیقه پس از مرگ ادامه داشت.

6. ذخیره اطلاعات بر روی DNA

دانشمندان در سال گذشته توانستند روشی را برای رمزگذاری و ذخیره اطلاعات بر روی دی ان ای پیدا کنند که 100 برابر کارآمدتر از روش‌های قبلی است. با این روش می‌توان 215 پتابایت اطلاعات را بر روی یک گرم DNA ذخیره کرد. دانشمندان با استفاده از الگوریتمی به نام DNA Fountain موفق شدند 6 فایل شامل یک فیلم کوتاه، کل یک رایانه OS و یک کارت هدیه آمازون را درون یک ذره DNA ذخیره کنند.

10. دستیابی به ماده خم‌کننده امواج صوت

در سال گذشته نوعی ماده جدید با قدرتی درونی ساخته شده که می‌تواند امواج صوتی را خم کند، به آن شکل دهد و آن‌ها را متمرکز کند. محققان بر این باورند که از این روش می‌توان برای ساخت هات اسپات‌های صوتی یا متمرکز کردن امواج فراصوتی استفاده کرد. پیش از این، ساخت چنین فراماده‌ای غیرممکن به نظر می‌رسید.

اگر به فناوری با اندکی چاشنی هوا فضا علاقه داشته باشید حتماً می دانید که راکت های شرکت خصوصی اسپیس اکس تاکنون جار و جنجال زیادی ایجاد کرده اند. این شرکت که می خواهد فضاپیماهای خود را روی شناور معلق در اقیانوس فرود آورد، با وجود چند شکست و ضرر های میلیون دلاری سر انجام موفق شد چنین دستاوردی را در علوم فضایی محقق کند.

اما نکته ی جالب تر اینکه اسپیس اکس به موشک های فضایی به عنوان وسیله های نقلیه عادی نگاه می کند که چندبار مصرف هستند و قصد دارد آنها را به شکل خط سرویس بین زمین تا فضا مورد استفاده ی چندین باره قرار دهد.

پس از مشکلاتی مثل انفجار راکت ها که برنامه ی فضایی این شرکت را مدتی به تعویق انداخته بود، حالا خبر می رسد آزمایش های راکتی که قرار است نخستین ماموریت رسمی این شرکت را به انجام برساند آخرین آزمایش های زمینی پیش از پرتاب خود را با موفقیت به پایان رسانده و تنها دو روز دیگر به سوی فضا شلیک می شود.
البته پیش از این هم شرکت بلو اوریجین که جف بزوس، مدیر سایت آمازون مالکیت آن را بر عهده دارد موفق شده بود در سال 2016 یک راکت قبلاً استفاده شده را بار دیگر به شکل آزمایشی به فضا ارسال کند.

اما اگر اسپیس اکس موفق شود نخستین ماموریت رسمی موشک های فالکون 9 را دو روز دیگر با موفقیت انجام دهد، نام خود را به عنوان اولین شرکت فضایی از این نظر در تاریخ ثبت خواهد کرد.

اسپیس اکس زمان، انرژی و هزینه ی زیادی را صرف توسعه موشک های چند بار مصرف فالکون 9 کرده و شروع فعالیت این موشک ها می تواند هزینه ی سفر به فضا را به شکل قابل توجهی کاهش دهد.

بر همین اساس است که بسیاری از علاقه مندان سفر به فضا گرفته تا حتی ناسا و شرکت هایی که لازم است محموله های خود را به فضا ارسال کنند، امیدوار هستند با رسیدن موشک های چندبار مصرف اسپیس اکس به موفقیت، هزینه ی سفرهای فضایی کاهش یابد.

در پایان گفتنی است که موشک فضاپیمای فالکون 9 قرار است در نخستین ماموریت رسمی خود دو روز دیگر ماهواره تلویزیونی SES-10 satellite که به شرکت SES S.A لوکزامبورگ تعلق دارد را در مدار زمین قرار دهد و سپس به کره ی خاکی باز گردد تا برای رساندن محموله ی بعدی آماده شود.

منبع:engadget

با گسترش آلودگی‌های زیست محیطی، ایده‌های مختلفی پیرامون آزمودن راه‌های مختلف برای تولید و استفاده از انرژی‌های پاک مطرح می‌شود؛ به طوری که هر روز شاهد نوآوری و ابداعاتی جدید در این زمینه هستیم. اکنون به سراغ طرح مفهومی جالب‌توجهی می‌رویم که گیاهان را نیز در روند تولید انرژی به کمک گرفته است.

تا کنون اندیشیده‌اید چه می‌شد اگر نیروی مورد نیاز برای روشن‌کردن چراغ یا لپ‌تاپ شما توسط گیاهان تأمین می‌شد؟ طرحی که هم اکنون به آن اشاره می‌کنیم سعی در به مرحله‌ی عمل در آوردن این ایده داشته است.

میز خزه (Moss table)، یک طرح ابتکاری در زمینه مبلمان است که ثابت کرده می‌توان در آینده از پتانسیل نهفته در فناوری زیست- نور- انرژی یا “Bio- Photo- Voltaic” ، برای تولید انرژی الکتریکی استفاده کرد. در این فناوری که به صورت اختصاری«BPV» نامیده می‌شود، سعی شده انرژی را که به طور معمول در طی فرآیند فتوسنتز به هدر می‌رود، احیاء نموده و به صورت کاربردی مورد استفاده قرار داد. در اصل در این میز، انرژی الکتریکی توسط الکترون‌های به دام افتاده در الیاف رسانایی که در میز تعبیه شده، تولید می‌شود.

گلدان‌های خزه در این میز، همانند دستگاه‌های زیست- الکتروشیمیایی وارد عمل می‌شوند؛ یعنی با استفاده از اشکال زیستی همچون جلبک‌ها، سیانوباکتری‌ها و گیاهان آوندی، انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کنند. البته همان گونه که پیش‌تر اشاره کردیم، این میز هنوز در مرحله مفهومی قرار دارد؛ اما تا بدین‌جا موفق شده انرژی الکتریکی کافی برای دستگاه‌های کوچکی همچون ساعت‌های دیجیتال را فراهم کند. دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند در آینده با استفاده از این فناوری قادر خواهند بود انرژی مورد نیاز برای دستگاه‌های بزرگ‌تری همچون لامپ‌ها و حتی لپ‌تاپ را نیز تولید کنند.

در حال حاضر این طرح کارایی فناوری را به اثبات رسانده؛ هر چند این میز بخشی کوچک از یک پروژه تحقیقاتی بزرگ‌تر است که “طراحی علمی” نامیده می‌شود. پروژه‌ای که در جستجوی راه‌هایی برای برقراری تعامل بیشتر بین دنیای طراحی و علم می‌باشد.

منبع : زومیت

با استفاده از نرم‌افزار جدید مدیریت حافظه‌ی macOS sierra شرکت اپل، به‌راحتی می‌توانید هارد دیسک رایانه‌ی مک را پاک‌سازی کنید.
یکی از قابلیت‌های کاربردی در سیستم عامل macOS Sierra، مدیریت فایل‌های اشغال‌کننده‌ی دیسک سخت به‌وسیله‌ی ابزار جدید مدیریت حافظه‌‌ای است که شاید هیچ‌گاه حتی به آن‌ها فکر هم نکنید. اکنون این ابزار سودمند جایگزین ابزارهای شخص سوم شده و یافتن فایل‌های اضافه، نرم‌افزار قدیمی و موارد دیگر را ساده‌تر کرده است. به‌منظور آشنایی با ابزار مدیریت حافظه‌ی ذخیره‌سازی، همراه زومیت باشید.

یافتن و اجرای ابزار جدید مدیریت حافظه
ابزار مدیریت حافظه از نظر فنی یک نرم‌افزار است، اما کاربران نمی‌توانند آن را در پوشه‌ی نرم‌افزار بیابند. کاربران می‌توانند با دو روش به این ابزار دسترسی داشته باشند. می‌توان ابتدا با فشردن کلیدهای ترکیبی Command + Space و سپس نوشتن عبارت «Storage Management» در (Spotlight) به ابزار یادشده دسترسی داشت. کاربران همچنین می‌توانند ابتدا روی آرم اپل کلیک کنند و About This Mac را بفشارند. سپس از صفحه‌ی بازشده باید سربرگ Storage را انتخاب و روی دکمه‌ی Manage کلیک کنند تا به ابزار جدید مدیریت حافظه دست یابند.

راهنمای کامل موارد اساسی در صفحه‌ی پیشنهادات

اولین سربرگی که کاربران با باز کردن ابزار مدیریت حافظه با آن مواجه خواهند شد، سربرگ پیشنهادات (Recommendations) نام دارد. در سربرگ یادشده کاربران می‌توانند به‌سادگی به قابلیت‌های سریع موجود برای آزاد کردن فضای ذخیره‌سازی دسترسی داشته باشند. بسیاری از موارد موجود به‌صورت خودکار عمل می‌کنند؛ بنابراین اگر به ایده‌ی کنترل کردن کامل حذف انواع فایل‌ها و زمان انجام آن‌ها علاقه‌ای ندارید، نباید نگران دردسر آن باشید. با این حال، پیشنهادات موجود در این سربرگ ابزارهای بهبوددهنده‌ی سریعی هستند که بسیاری از فضای ذخیره‌سازی را آزاد می‌کنند. در ادامه نحوه‌ی عملکرد هر یک از چهار گزینه‌ی موجود را شرح خواهیم داد.

Store in iCloud: این گزینه فایل‌های بلااستفاده و کم‌ارزش را بین رایانه‌ی مک و فضای ابری آیکلود به‌صورت دوطرفه تبادل می‌کند. به این مفهوم که در زمان کمبود حافظه‌ی ذخیره‌سازی، سیستم عامل فقط فایل‌‌های بازدید شده‌ی اخیر را در درایو سخت نگه می‌دارد. این کار از لحاظ نظری عالی به نظر می‌رسد؛ اما اگر کاربری باشید که نیازمند دسترسی به فایل‌های قدیمی است، برای شما مشکل‌ساز خواهد بود. این گزینه فقط زمانی که واقعا به‌شدت نیازمند فضای ذخیره‌سازی بیشتر در لپ‌تاپ خود باشید، شاید بتواند راه‌گشای شما باشد.

Optimize Storage: این گزینه از طریق حذف خودکار فایل‌هایی که احتمالا دیگر نیازی به آن‌ها ندارید، اقدام به پاک‌سازی حافظه می‌کند. فایل‌هایی که بخش Optimize Storage آن‌ها را حذف می‌کند، شامل فیلم‌های آیتونز، فیلم‌هایی که قبلا مشاهده شده و ضمیمه‌های حجیم ایمیل است.

Empty Trash Automatically: اگر جزو اشخاصی هستید که هیچ وقت سطل زباله‌ی سیستم را خالی نمی‌کنند، گزینه‌ی جاری این کار را به‌طور خودکار برای فایل‌هایی که ۳۰۰ روز از وجود آن‌ها در سطل زباله می‌گذرد، انجام خواهد داد.

Reduce Clutter: با کلیک روی دکمه‌ی Review Files فقط به سربرگ اسناد (Documents) منتقل خواهید شد که در ادامه‌ی مقاله به‌طور اختصاصی به آن خواهیم پرداخت.

بخش Recommendations به‌عنوان یک نقطه‌ی شروع مفید است، اما واقعا برای پاک‌سازی دیسک سخت، آزاد کردن و افزایش فضای حافظه‌ی ذخیره‌سازی کافی نیست؛ به همین دلیل باید برخی موارد را به‌صورت دستی تحت کنترل بگیرید.

استفاده از هر سربرگ برای یافتن و حذف فایل‌های حجیم، قدیمی و ناخواسته

با وجود این‌که بهره‌مندی از گزینه‌های خودکار سیستم عامل Sierra بسیار ساده است، اما برای پاک‌سازی کامل حافظه‌ی ذخیره‌سازی مقبول نیست. خوشبختانه سایر ابزارهای موجود در ابزار مدیریت حافظه‌ی سیستم عامل مک قادر به پاک‌سازی کامل حافظه‌ی ذخیره‌سازی هستند. در ادامه نگاهی عمیق به هر یک از سربرگ‌ها داریم و مواردی که در هر بخشِ مجزا کاربران می‌توانند با اطمینان خاطر اقدام به حذف آن‌ها کنند، شرح خواهیم داد.

Documents: این سربرگ اصلی‌ترین بخش برای پاک‌سازی دیسک سخت است. در این بخش فایل‌های حجیم دسته‌بندی شده و فایل‌های موجود در پوشه‌ی دانلودها قابل دسترسی است. به‌علاوه، این سربرگ شامل مرورگر فایل عمومی است که حجم هر فایل را در همه‌ی پوشه‌ها نشان می‌دهد. این بخش ساده‌ترین راه برای یافتن فایل‌های حجیم و پاک‌سازی سریع حافظه‌ی ذخیره‌سازی است.

پس از این که نشان‌گر ماوس را روی یکی از فایل‌ها نگه داشتید، می‌توانید با کلیک روی علامت ضربدر (×) آن را به طور مستقیم پاک کنید. همچنین می‌توانید با کلیک روی علامت ذره‌بین، فایل مورد نظر را در فایندر (Finder) سیستم عامل بیابید.

iBooks: با توجه به حجم کتاب‌های الکترونیکی (ebook) در سیستم ما (Zero KB)، نمی‌توان به‌طور عملی آن را مشاهده کرد؛ اما شما در این قسمت می‌توانید همه‌ی کتاب‌های ذخیره‌شده در آیبوک را مشاهده کنید. اگر رایانه‌ی مک شما پر از فایل‌های PDF باشد، در صورت تمایل می‌توانید بخشی از حافظه‌ی ذخیره‌سازی را پاک‌سازی کنید. اما در صورت عدم تمایل به حذف کتاب‌های ارزشمند خود، کلا می‌‌توانید از این بخش صرف نظر کنید.

iCloud Drive: این گزینه فقط کاربر را به همان گزینه‌ی Store in iCloud یادشده در بخش‌های قبلی این مقاله منتقل می‌کند.

iOS Files: این بخش با حذف نسخه‌های پشتیبان قدیمی تهیه‌شده از سیستم عامل iOS و فایل‌های نصبی مربوط به بروزرسانی این سیستم عامل، فرصت بسیار مناسبی برای پاک‌سازی سریع بخش زیادی از حافظه‌ی ذخیره‌سازی در اختیار کاربران می‌گذارد. اگر نیازی به نگه‌داری نسخه‌های پشتیبان قدیمی ندارید، آن را حذف (delete) کنید. همچنین می‌توانید هرگونه فایل‌های نصبی قدیمی را هم از اینجا پاک کنید.

iTunes: همان‌طور که از نام این سربرگ برمی‌آید، این بخش مربوط به پوشه‌ی آیتونز است. با وجود این‌که ممکن است خواستار حفظ موسیقی‌های خود باشید؛ اما می‌توانید از این بخش تقریبا به‌سادگی اقدام به حذف فیلم‌های سینمایی، نمایش‌های تلویزیونی و پادکست‌ها بکنید.

Mail: اگر از سیستم ایمیلی اپل استفاده کنید، به‌احتمال زیاد پس از گذشت چندین سال متوجه خواهید شد که بخش بزرگی از حافظه‌ی ذخیره‌سازی رایانه‌ی مک به‌وسیله‌ی فایل‌های ضمیمه ایمیل و تصاویر مربوطه پر شده است. در صورتی که این فایل‌های باطله فضای زیادی در سیستم شما اشغال کرده باشند، می‌توانید از گزینه‌ای که فقط ایمیل‌های اخیر و فایل‌های ضمیمه‌ی آن‌ها را ذخیره می‌کند استفاده کنید. در صورت عدم استفاده از این سیستم ایمیلی، این بخش خالی خواهد بود.

Photos: اگر از کتابخانه‌ی عکس آیکلود (iCloud Photo Library) استفاده کنید، گزینه‌ای در اختیار شما خواهد بود که به‌وسیله‌ی آن می‌توانید فقط تصاویر بهینه‌سازی شده (optimized photos) را در رایانه‌ی مک خود نگه‌دارید. در اصل، با این گزینه شما فقط قادر به ذخیره‌ی نسخه‌هایی از تصاویر خواهید بود که رزولوشن پایینی دارند. با این حال همیشه می‌توان نسخه‌های با رزولوشن بالای تصاویر را از فضای ابری آیکلود دانلود کرد. بنابراین اگر عکس‌های شخصی زیادی دارید و نگران پر شدن حافظه‌ی ذخیره‌سازی رایانه مک هستید، می‌توانید با فعال کردن این گزینه بدون اشغال کردن حافظه به آن‌ها دسترسی داشته باشید. البته ممکن است استفاده از این گزینه اندکی برای شما هزینه‌بر باشد.

Trash: همان‌طور که از نام این سربرگ مشخص است، این بخش مربوط به سطل زباله‌ی سیستم است. کاربران به‌سرعت و با خیال راحت می‌توانند در صورت وجود فایل‌های ذخیره‌شده در سطل زباله‌، آن را خالی کنند.

نرم‌افزار مدیریت حافظه برای کارشناسان حوزه‌ی آی‌تی که به دنبال پاک‌سازی عمقی فضای ذخیره‌سازی سیستم عامل مک هستند، عالی است و برای بیشتر افراد کافی به نظر می‌رسد. با وجود این‌که در بیشتر موارد به راهکارهای خودکار این ابزار برای حذف همه‌ی فایل‌های بلااستفاده‌ی کاربران اطمینانی نیست؛ اما طبقه‌بندی دستی فایل باید برای بیشتر کاربران هنگام نیاز برای پاک‌سازی سریع حافظه‌ی ذخیره‌سازی کافی باشد.

منبع LIFEHACKER